[zaloguj się]
[pdf]

MODLENIE SIĘ (5) sb n

sie (4), się (1).

o oraz pierwsze e jasne; końcowe e z tekstów nie oznaczających é.

Fleksja
sg
N modleni(e) się
G modleniå się

sg N modleni(e) się (1). ◊ G modleniå się (4).

Sł stp brak, Cn s.v. modlitwy, Linde brak.

Rzeczownik od „modlić się” ‘zwracać się do Boga z wyrazami czci i hołdu’; oratio Mącz, Vulg; cultus Dei Mącz; preces, precationes Cn (5): POiotr [!] pothym z Iánem ſſly do kośćiołá ná godźinę modlienia ſie dziewiątą [ad horam orationis nonam; na godźinę modlitwy dźiewiątą WujN], Leop Act 3/1, 1.Cor 7/35; Bacżymy też to z Dźieiow Apoſtolſkich/ y z wiela mieyſc Páwłá S. iż ten był v Apoſtołow modlenia śię obycżay. KuczbKat 370.

modlenie się komu (1): A toć mowię ku pożytkowi wáſzemu/ [...] y coby was ſpoſobiło do ſłużby Páńſkiey (marg) do modlenia ſię Pánu. (‒); bez roſtárgnienia [quod facultatem praebeat sine impedimento Dominum obsecrandi]. WujNT 1.Cor 7/35.

modlenie się ku komu (1): Cultus DEI, id est adoratio, Chwałá boska. Modlenie ſie ku Pánu Bogu. Mącz 60a.

Synonimy cf MODLITWA.

Cf MODLENIE, MODLIĆ SIĘ, [MODLITBA], MODLITWA, 1. MODŁA

TG