[zaloguj się]
[pdf]

NAŚMIANY (6) part praet pass pf

naśmiany (3), naśmian (3).

Pierwsze a jasne, drugie pochylone.

Fleksja
sg
mNnaśmiåny, naśmiån nNnaśmiån(e)

sg m N naśmiåny (2), (praed) naśmiån (3). ◊ n N naśmiån(e) (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: naśmian od kogo (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w. s.v. naśmiać się.

Wyszydzony, wydrwiony, będący przedmiotem urągania; illusus Mącz, PolAnt; derisus Mącz (6): Ludibrio haberi, Być naſmian/ Naygrawan. Mącz 198d; derisum atque contemptum beneficium, Náśmiane álbo w śmiech obrócone dobrodźieyſtwo. Mącz 356a, 199a, 356a; Tedy Herod vyźrzawſzy iż náśmian od Cżárnokśiężnikow/ zágniewał ſię bárzo BudNT Matth 2/16.
Szereg: »uplwan i naśmian« (1): Vplwan y náśmian. WujNT Matth 27 arg.

Synonimy: naigrany, posromocony, zelżony, zesromocony.

Cf NAŚMIAĆ SIĘ

AS