[zaloguj się]

NIEBYTNY (4) ai

e prawdopodobnie jasne (tak w niebytność).

Fleksja
sg
m G n Gniebytn(e)go
Dniebytnému D
Aniebytn(e)go A
Iniebytnym I
pl
N m pers niebytni
D niebytnym
A m pers niebytn(e)
I m niebytn(e)mi

sg [m D niebytnému.A niebytn(e)go.]I niebytnym (1).[n G niebytn(e)go.]pl N m pers niebytni (1).D niebytnym (1).A m pers niebytn(e) (1).[I m niebytn(e)mi.]

stp, Cn brak, Linde XVIXVII w. s.v. bytny.

Nieobecny; absens Vulg (4): Absento – Niebitnim uczinicz. Calep 8b; [męża dawno niebytnego łaskawie witała HistOtton 21; Niebytny/ Absens. Volck Mmm4].
α. W funkcji rzeczownika (3): Kátholicy wſzyſcy to wyznawáią/ że Mſza ieſt pożytecżna [...] nietylko tym co iey ſłucháią/ ále y inſzym niebytnym. WujJud 228.

W przeciwstawieniach: »[obecny], obliczny, przybytny ... niebytny« (2): Bo thák oblicżni iáko niebytni [absens enim et praesentes] iednoſtáynie byli trapieni. Leop Sap 11/12; iáko y męká Páńſka [...] nietylko zá żywe byłá/ ták przybytne/ iáko y niebytne/ ále y zá vmárłe WujJud 239; [Maſz też wiedźieć/ że w dobrách nieruchomych/ ktore właſnośćią nie ſą/ dawność wychodźi miedzy obeenemi zá dźieſięć lat/ á miedzy niebytnemi zá dwádźieśćiá SzczerbSpecSax 65; SkarKaz 55b; WujBib Sap 14/17 (Linde)].

a. [O Chrystusie w Eucharystii: Ze Eucháriſtia nie ieſt tylko znákiem/ álbo iákim háſlem/ álbo vpominkiem ćiáłá Páńſkiego niebytnego/ vcży ták Iuſtynus w Apologiey ſwey WizFałeczDucha D.]

Synonimy: nieobecny, nieobliczny, nieprzytomny.

Cf BYTNY