Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEJEDNOSTAJNO

Następne hasło: [NIEJEDNOŚĆ] »

NIEJEDNOSTAJNY (12) ai

Zawsze w pisowni rozłącznej.

Oba e, o oraz a jasne (w tym w a 3 r. błędne znakowanie).

Fleksja

sg
m	N	niejednostajny	f	N	niejednostajnå	n	N
	G			G			G	niejednostajn(e)go
	A	niejednostajny		A	niejednostajną		A

pl
N	m pers	niejednostajni
G		niejednostajnych

sg m N niejednostajny (4). ◊ A niejednostajny (2). ◊ f N niejednostajnå (2). ◊ A niejednostajną (1). ◊ n G niejednostajn(e)go (1). ◊ pl N m pers niejednostajni (1). ◊ G niejednostajnych (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. jednostajny.

Znaczenia

1. Nie taki sam, różny (4)
2. Składający się z różnych składników, niejednolity (3)
3. Zmienny (2)
4. Nieharmonijny, niemile brzmiący (3)

1. Nie taki sam, różny (4): Domowe [gruszki] ſą nie iednoſtaynego przyrodzenia/ iakoż tho po owoczu da ſie znać FalZioł III 232; OrzRozm V v; Cum sententiis variaretur, Gdy nie yednoſtáyną wolą mieli. Mącz 475d.

Szereg: »niejednostajny i rozmaity« (1): Iáko ći czynią co Státut dźieląc námiéſzáli nie iednoſtáynych rzeczy y rozmáitych: iáko ſą formy pozwów, zapiſów, reieſtrów, ordináciy żupnych, Vniwerſałów, etć. SarnStat *6v.

2. Składający się z różnych składników, niejednolity (3): Promiscuus, Zmieſzány/ poſpolity/ nie yednoſtáyny [!]/ nierózny. Mącz 224b; Teraz iuż dáley poſtąpię/ áby ſię fundáment ten/ z rozmáitey gliny y iłu pomieszány y vſuty/ tym lepiey obacżyć mogł/ iż ieſt nie iednoſtáyny y nie pewny. CzechEp 228, 224.

3. Zmienny (2): KromRozm III G3; Kiedy dźień nie iednoſtáyny/ iż y deſzcz y ſłońce/ á táko źimno z ćiepłem ſye mieni/ ná dwor bez odźienia ćiepłego nie wychodź. SienLek 10v.

4. Nieharmonijny, niemile brzmiący (3): Resistens et salebrosa oratio, Niegłádka/ nie yednoſtáyna rzecz. Mącz 397b, 156b.

Wyrażenie: »głos niejednostajny« (1): Homo voce absonus, Człowiek który zły głos nie yednoſtayny ma. Mącz 402b.

Synonimy: 1. niejednaki, niejednakowy, rozmaity, rozny; 3. zmienny.

Cf JEDNOSTAJNY