[zaloguj się]
[pdf]

NIEMĘŻATY (7) ai

Zawsze f.

W pisowni łącznej (4), w rozłącznej (3).

e prawdopodobnie jasne (tak w nie-); a jasne.

Fleksja
sg
fNniemężata
Dniemężat(e)j
pl
D niemężatym

sg f N niemężata (4). ◊ G niemężat(e)j (1). ◊ pl D niemężatym (2).

Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Niezamężna; non coniugata Cn (7):
Wyrażenie: »biała głowa, dziewka, panną niemężata« = mulier innupta Vulg (2:1:1): Vlan rzecżą Tatatſką [!] wykłada ſie panna, więc iż Vlanus niektori poſzedł był z dziewki nie mężatey [de virgine vel puella], przeto od niego wſzitkim w przekopie imię przyſzło MiechGlab 70. Cf Szeregi.
Szeregi: »biała głowa niemężata i panna« = mulier innupta et virgo Vulg (2): Y białagłowá niemężáta y pánná myśli o rzeczách Páńſkich. WujNT przedm 14, 1.Cor 7/34.

»panna niemężata i wdowa« (1): Dobra rzecż ieſt Pánnam nie mężátym y Wdowam/ áby ták zoſtáły iáko y ia. WujJud 143v.

a. W funkcji rzeczownika: »niemężata« = panna; caelebs mulier, expers nuptiarum puella; innuba, innupta Cn (3): Lecz mowię nie żonátym (marg) ábo nie mężátym. (–) y wdowam [non nuptis et viduis]: Dobrze im ieſt ieſliżeby ták trwáły iáko y ia. WujNT 1.Cor 7/8, przedm 14, s. 593 marg.

Synonimy: niewydana, niezamężna; a. dziewka, panna.

Cf MĘŻATY, NIEMĘŻATNY

ASt