Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEPOKRYCIE

Następne hasło: NIEPOKUSICIEL »

NIEPOKRYTY (3) part praet pass pf

e oraz o jasne.

Fleksja

sg
m	N	niepokryty	f	N	niepokrytå

pl
N	subst	niepokryt(e)

sg m N niepokryty (1). ◊ f N niepokrytå (1). ◊ pl N subst niepokryt(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

I. W funkcji właściwej: Którego nie pokryto dachem (1)
II. W funkcji przymiotnika: Którego nie można zataić, nie do ukrycia (2)

I. W funkcji właściwej: Którego nie pokryto dachem(1):

Wyrażenie: »studnia niepokryta [= bez zadaszenia]« (1): Kiedy naprzód ludzie budować pocżęli/ wywiedli ná domiech wyſokie dáchy [...] iżby łathwiey deſzcżowa wodá ſciekáć mogłá [...] á wſzákoż ku temu pożytkowi/ wnet y ozdobá przyſtąpiłá/ ták iż owe dáchy czo ie Włoſkiemi zową/ á nie ſą/ y ſtoią by kominy/ ábo ſtudnie nie pokryte/ nigdy tey pięknośći/ thego kſtałtu/ áni pożytku niemáią GórnDworz L16v.

II. W funkcji przymiotnika: Którego nie można zataić, nie do ukrycia (2): Bo tak wiedz/ iſz w człowieku ſą mocarki dziwne/ Nie tilko ſobie rozne/ ale i przećiwne. Ieſt byſtra popędliwoſć/ ieſt żądza nieſyta. Boiaźń mdła/ żałoſć ſmutna radoſć niepokrita. Nad ktorimi ieſt rozum/ iako Hetman KochSat B4v; A w nocy nieprzeyźrzánéy ogiéń niepokryty. Twárdą ſkáłę przeráźił: á oto z kámięniá Zdróy przeźroczyſty wypadł nowégo ſtrumięniá. KochPs 115.

Synonimy: II. jawny, niepokątny, nietajemny, nietajny.

Cf POKRYTY