[zaloguj się]

NIETAJNY (29) ai

W pisowni rozłącznej (25), w łącznej (4).

e oraz a jasne.

Fleksja
sg
mNnietajny fNnietajnå nNnietajn(e)
pl
N subst nietajn(e)
A subst nietajn(e)

sg m N nietajny (3).f N nietajnå (16).n N nietajn(e) (3), [nietajno cf NIETAJNO].pl N subst nietajn(e) (6).A subst nietajn(e) (1).

stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Wiadomy, znany; non obscurus Modrz; qui latere non potest Cn (29): Nyech moc á zacność twoyę wſſyſcy opowyedzą/ Boć nye táyna ná ſwyecye/ wſſyſcy o nyey wyedzą. LubPs ff, ff marg; RejPos [290]; imioná ich [trzech królów] nie táyne/ Káſper/ Málcher/ Bálcer. WujNT 8.

nietajny u kogo (4):RejPos 333y; RejZwierc A2 [2r.]; Abowiem ſą ſłowá Ewányeliſty [...] Lukaſzá ſwiętego/ ktorego chwałá nie táyna ieſt v wſzytkich zborow w Ewányeliey. RejPosWstaw [1432].

nietajny z czego (2): Przodkyem nye táyna to rzecz z ewányeliey/ zwłaſſczá Lukaſſowey KromRozm III II8v.

nietajny komu (14): Nye táyne ná żadney drodze tobye me ſtąpyenye LubPs ee, O2, bb6, gg5v, hh6v; RejAp 108; RejPos 187; Słuchay potomſtwo cnégo Izráhela/ Któremu łáſká/ y moiá chęć z wielá Wieków nietáyna KochPs 74, 76, 128; CzahTr I2v; Wieſz że zacność Sapiehow nie táyna nikomu. SapEpit Bv. Cf »sprawa nietajna«.

Ze zdaniem podmiotowym [zawsze: jest () rzecz(y) nietajna(-e); jako (3), (2)] (5): KromRozm III H8v; A nie táyna tho ieſth rzecż nam wſzem/ iż nie tylko áby o tym ſtáráć ſie á prácowáć miał RejPos 187, 88v, 338v; iákoż iednák ieſt to rzecż nietáyna [non est obscurum]/ że wiele ich bronią pieniężney winy z waśni przećiwko kmiecemu ſtanowi/ á z miłośći przećiw Slácheckiemu. ModrzBaz 28.

Wyrażenia: »nietajna(-e) (jest, są) rzecz(y)« = wiadome jest; non est obscurum Modrz [szyk 5:4] (9): RejJóz Ev marg; Nie táyneć to ſą mnie rzecży w ſercu ſwym ie chowam LubPs gg5v; RejAp 108; RejPos 333. Cf Ze zdaniem podmiotowym.

»sprawa nietajna« [komu]« (2): świádóm ieſtem domu Pelopidów/ ſpráwá ich nie táyna nikomu. GórnTroas 28; SapEpit Bv.

a. W funkcji rzeczownika: »nietajna« = wiadoma, znana rzecz [zawsze ze zdaniem podmiotowym: w tym z zapowiednikiem to (2); (1), że (1)] (2): To nie táyna/ że ćiérpię nie zá ſwoią winą KochPieś 28.

nietajna z czego (1): Abowiem to ieſt nie táyna z wiele piſmá ſwiętego/ iż v niego [u Boga] ten ſtan [dziewictwo] záwżdy namilſzy á nawdzyęcżnieyſzy bywał RejPos 342v.

Synonimy: jasny, jawny, otwarty, otworzysty, wiadomy, znany.

Cf NIETAJEMNY, TAJNY

KK