[zaloguj się]
[pdf]

NIESPORY (11) ai

W pisowni łącznej (8), w rozłącznej (3).

e oraz o jasne.

Fleksja
sg
mNniespory fNniesporå nN
D D Dniesporemu
pl
N subst niespor(e)

sg m N niespory (1). ◊ f N niesporå (6). ◊ n [N (praed) niesporo cf NIESPORO.] ◊ D niesporemu (1). ◊ pl N subst niespor(e) (3).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w. s.v. spory.

1. Nie przynoszący zamierzonego skutku, daremny (6): (marg) Rzecz rozna nieſpora. (–) A ták y my gdychmy rozno Snadz z orzemy piaſek prozno Choć nas wiele w pługu chodzi Przedſie ſie nie nieurodzi RejRozpr G, K3; Niemáſz ſtraży/ kárności/ nie rozdáią Háſłá. Piją/ Hucżą/ wołáią/ ogień wielki gore/ Przeto niepożytecżne walki ich nieſpore. BielSat L3; RejZwierc 241v; BielSjem 26; Robotá náſzá bez błogoſłáwieńſtwá Bożego nieſpora/ byś też y cáłą noc robił. WujNT Bbbbbb3v.
2. Nieduży, nie wystarczający, który wydaje się za mały; trichinus Cn (3): Aleć y wowych przemory Co ſie ćiſną miedzy dwory Bo bárzo mieſſek nie ſpory Ciągnąć ſie ná owy wzory RejRozpr I3; Więc oyćiec krzywo przyśiągł/ wydárł ſąśiádowi/ Gotuiąc niegodnému ſpadek potomkowi: Y przybywać mu rzkomo/ ale niewiém czemu Záwżdy ná czymśći ſchodźi pánſtwu nieſporemu. KochPieś 3.
a. W funkcji rzeczownika: »niespora« [komu] = rzecz niespora: mały zysk (1): Kto ſtałoſcż zachowywa obfite tam myto Temuć zawzdy nie ſpora kto ſie prżeniewierzy Zawzdy mu wirzch vbędzie zawżdy pod ſtrych mierzy RejJóz L7v.
3. Niełatwy, trudny (1): Ná koniec do piekłá ſkażą A tám nieſpora odpráwá Trudno do wyſſego práwá Bo ſie tám nie długo rádzą Na pirwſſy rok wſſyćko zdádzą RejRozpr E2v.
4. Niespieszny; spissus, tardus Cn (1): W zadłuzenie odpisow nie moie Lenistwo [...] ale częscią Dworu y Dworskich Direktorow, niespora resolucia wsprawach, częscią kaszel ActReg 127.

Synonimy: 1. czczy, daremny, prożny; 3. niełacny, niełatwi, trudny; 4. nierychły.

Cf SPORY

AK