Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIESTROJNOŚĆ

Następne hasło: NIESTRUCHLAŁY »

NIESTROJNY (ó) ai

e oraz o jasne.

Fleksja

sg
m	N	niestrojny	f	N
	A	niestrojn(e)go		A	niestrojną

pl
N	subst	niestrojn(e)

sg m N niestrojny (2). ◊ A niestrojn(e)go (1). ◊ f A niestrojną (2). ◊ pl N subst niestrojn(e) (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Znaczenia

1. Prosty, skromny (3)
- Przen: Pozbawiony czegoś istotnego (1)
2. muz. Nienastrojony (3)
- Przen: Nieodpowiedni, niezgodny z rzeczywistością (1)

1. Prosty, skromny (3): Allexender krol do Xenocrateſa poſły poſłał z piąciądzieſiąt grzywien złota, ktorich Xenocrates proſił na wiecżerzą nie ſtroyną iako miał obycżay BielŻyw 99; Durneć Złoto nas ſprząta: niecżuć było woyny/ Gdy bukowy ná ſtole ſtał kuffel nieſtroyny. RybGęśli B2.

Przen: Pozbawiony czegoś istotnego (1): Lew z miłośći práwie oſzalał/ Zęby y páznogty obrzezáć dał: [...] Kmieć widząc lwa nieſtroynego/ Doſiągł kijá dębowego BierEz K4v.

2. muz. Nienastrojony; discrepans, dissonus Mącz, Cn; incontentus, non contentus Cn (3): Dissonus, Nieſtroyny/ niezgodny roznie brzmiący Mącz 402b.

Wyrażenie: »niestrojne struny« (1): Discrepant fides, Nieſtroyne ſtruny. Mącz 68b.

Przen: Nieodpowiedni, niezgodny z rzeczywistością (1): Pan ſie też wymowi woyną Acz ma wymowkę nie ſtroyną Y tám przedſię náſſy płużą Więcey niż pan woyną ſłużą RejRozpr E.

Synonimy: 1. czysty, nieozdobny, nieprzyprawny, prosty, szczery.

Cf STROJNY