[zaloguj się]
[pdf]

NIEZACNY (5) ai

e jasne, a pochylone.

Fleksja
sg
mNniezåcny
Gniezåcn(e)go

sg m N niezåcny (3). ◊ G niezåcn(e)go (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Nie mający powszechnego szacunku i uznania (5): Inglorius, Niesławny, niezacny/ niewzięty Mącz 146d; Obscurus homo, Niezacny/ niemáyący záchowánia. Mącz 257b.

W przeciwstawieniu: »zacny ... niezacny« (1): SkarŻyw 567b cf W przen.

Wyrażenia: »niezacny motłoch« (1): Zoſtáie ſam tylko dość nie zacny motłoch turecki OrzJan 39.

»niezacny rodzaj« (1): ktorego [Kościoła] páſtyrz y głowá człowyek rybitw/ á nye zacnego rodzáyu KromRozm III Nv.

W przen (1): wyięte ſą zácne kośći/ znie zacnego grobu SkarŻyw 567.

Synonimy: niesławny, niewzięty, niezachowały, nieznajomy, podły, pospolity.

Cf ZACNY

JB