« Poprzednie hasło: [NIEZAKNĘŁY] | Następne hasło: NIEZAKOWAN » |
NIEZAKONNY (3) ai
e oraz o jasne, a pochylone.
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | niezåkonny | f | N | |
A | niezåkonn(e)go | A | |||
V | V | niezåkonnå |
sg m N niezåkonny (1). ◊ A niezåkonn(e)go (1). ◊ f V niezåkonnå (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. zakonny.
W połączeniu szeregowym (1): Miał iednego wſpráwie ſwey brátá młodego Osberná/ dowćipnego/ ále bárzo nieſpokoynego y roſpuſtnego/ y nie zakonnego SkarŻyw 333.
[W przeciwstawieniu: »zakonny ... niezakonny«: były rzeczy ſproſne/ niegodne [...] Ty rzeczy powiedáiąc/ Mnich moy/ iákoby rzecz krotoffilną powiedał/ Począł być weſoł [...] Dano też było ná ten czás mięſo/ á był dźień ktemu/ ktorego ſie godźiło/ wſſytkim ie ieſć/ On niechćiał/ y nieprzyzwolił by był ná to/ áby był miał inną ſuknią ná ſię wzdźiać/ ná tym zakonny był/ A wtych rzeczach/ ktore zależáły ku prawdźiwey doſkonáłoſći/ był niezakonny. ErazmJęzyk Gg (Linde).]
W przeciwstawieniu: »nabożny ... niezakonny« (1): Tedy będzie ſie weſelil wſſęlki nábożny/ a będzie plakál wſſelki niezákonny. OpecŻyw [192].
Synonimy: grzeszny, krzywy, niepobożny, nieprawy, niesprawiedliwy, winny.
Cf BEZZAKONNY, ZAKONNY
JB