[zaloguj się]

OBIATOWAĆ (2) vb impf

obiatować (2), [obietować].

Oba o oraz drugie a prawdopodobnie jasne (tak w obiata oraz -ować); pierwsze a jasne (w tym 1 r. błędne znakowanie); obietować z tekstu nie oznaczającego é.

Fleksja
inf obiatować
indicativus
praes
pl
3 obiatują
praet
sg pl
3 m obiatowåł m pers obiatowali
imperativus
pl
2 obiatujcie
conditionalis
sg
3 m by obietowåł

[inf obiatować.praes 3 pl obiatują.]praet 3 sg m obiatowåł (1).[3 pl m pers obiatowali.fut 3 pl obiatować będziecie.]imp 2 pl obiatujcie (1).[con sg 3 m by obietowåł.][pass praes 3 pl obiatują się.]

stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.

Składać Bogu w ofierze, ofiarować; offerre, sacrificare Vulg [co] (2): A gdy Cielcá obiatował modląc ſie zá ſię y zá poſpolſtwo [Cumque obtulerit vitulum et oraverit pro se et pro domo sua Vulg Lev 16/6] dwá Kozły poſtawił we drzwiach domu Bożego ſwiádectwá/ puśćił lofy ná obudwu BielKron 38v; [Glosy II nr 84/186].

[obietować komu: I zwykł był chádzáć on mąż Elkáná z miáſtá ſwoiego/ ná pewne dni/ áby dáwał chwałę/ y offiáry obietował Pánu zaſtępow [sacrificaret Domino exercituum] w Sylo. Leop 1.Reg 1/3, Os 11/2 (Linde).]

Zwroty: »obiatować ofiarę, [obiatę]; [ofiary obiatują się]« [szyk zmienny] (1): Nie obiátuycie więcey ofiar prożno. Zápalenie ich mam w brzytkośći. BielKron 94; [et victimam a ny obiath bydlecÿch ku palenyu nec libabitis libamina anÿ obyathovacz bedzecze offiar mokrych/ iako oleyv wyna TomZbrudzBrul Ex 30/9, Lev 21/6; Que parabola est temporis instantis: iuxta quam munera et hostie offeruntur {(on był podobienſtvo/ nynyeyſzego zakonv novego, podle/ ktorego dary y offiary obiathvyvſze)} Glosy II nr 84/186; Leop 1.Reg 1/3, 2.Mach 14/31 (Linde)].

[»obiatować sam siebie«: Neque ut sepe offerat semetipsum: {(obiatoval ſam/ ſzebie)} Glosy II nr 84/191.]

[Szereg: »oſiarować a obiatować«: Báálimowi offiárowáli/ a Báłwanom obiátowáli [Baalim immolabant et simularis sacrificabant]. Leop Os 11/2 (Linde).]

Synonim: ofiarować.

Cf OBIATAWANIE, [OBIATOWANIE], OBIATOWANY, OBIATUJĄCY

MN