[zaloguj się]
[pdf]

OBŁĘDLIWIE (8) av

obłędliwie (7), obłądliwie (1); obłędliwie KromRozm II, GórnDworz, RejPos, BiałKat (2), WujJud, CzechEp; obłądliwie Mącz.

o oraz e jasne.

comp obłędliwiej (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w.

1. Fałszywie, błędnie, mylnie; falso Mącz; mendose Cn (6): Fáłſziwie/ Niepewnie/ Omylnie/ Obłądliwie/ Zdrádnie Bes przicziny/ Bes winy Mącz 117a; BiałKat 181.
Zwroty: »obłędliwie nauczać« (1): Abowiem y ná on cżás ieſzcże zá Apoſtołow Páńſkich iuż byli fáłſzywi Prorocy/ ktorzy Ewángelium z náuką zakonną pomieſzawſzy/ obłędliwie náucżáli/ iákoby bez vcżynkow zakonnych Kriſtus ſam zbáwić niemogł. WujJudConf 80.

»obłędliwie rozumieć« (2): KromRozm II q3v; głupſtwo/ s ktorego niecnotá roſcie/ y to/ iż cżłowiek śiłá/ á obłędliwie rozumie o ſobie/ wiele ſzkodzi. GórnDworz Gg8.

Wyrażenie: »obłędliwie zmyślony« (1): Zá ktorym niezbożnym roſpuſzcżeniem wolnośći/ á wynieśieniem ich [papieżów] obłędliwie zmyśloney świętobliwośći/ licet illis quidquid libet: zeydźie ſię im broić co chcą. CzechEp 388.
Szereg: »źle a obłędliwie« (1): Nyechcę tu tfirdźić/ iż oboi źle á obłędliwye piſmo rozumyeyą álbo wykłádáyą. KromRozm II q3v.
2. W błędzie, grzesznie (2):

W połączeniu szeregowym (1): Abowiem iáko ſłyſzyſz co tu káżdemu tákiemu omylnemu powiedziano w oſobie bogacżá tego/ iż ieſli obłędliwie á w złośćiwym żywocie á we złey wierze zeydzieſz s ſwiátá tego/ iuż ſie tám nie nádzieway żadnego miłoſierdzia nád ſobą. RejPos 163v.

Zwrot: »obłędliwie zejść w świata, umierać« (1:1): RejPos 163v; [Żydowie za roźlanie krwie Chrystusa Pana] duſze ſwé ſzátánowi zá obiátę dáią/ w błędźiéch rozlicznych mieſzkáiąc y obłędliwiey vmiéráiąc ná zátrácenié. BiałKat 168v.

Synonimy: 1. błędnie, fałszywie, omylnie.

Cf NIEOBŁĘDLIWIE, OBŁĘDNIE

JB