[zaloguj się]
[pdf]

OBŁUPOWAĆ (6) vb impf

Oba o oraz a prawdopodobnie jasne (tak w ob- oraz -ować).

Fleksja
inf obłupować
indicativus
praes
sg
1 obłupuję

inf obłupować (1). ◊ praes 1 sg obłupuję (5).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. obłupie.

1. Obdzierać coś z zewnętrznej powłoki, obierać; decorticare, deglabrare, despoliare Calep, Cn; delibrare, glubere Cn (5): Decortico – Skorę odzerąm, obłupuię. Calep 292b, 298a, 312b.
Zwrot: »obłupować z skorek, skorę« (1:1): ale ie [nasienie ogórkowe, citrullowe, malonowe] trzeba zwirzchnich ſkorek obłupować á potim maſz ie zetrzeć FalZioł I 31d; Exalburno ‒ Obłupuię skore przi drzewie blizſzą Calep 381a.
2. Oddzielać część od całości (1): Destringo – Obriwąm, obłamuię, obłupuię. Calep 313b.

Synonimy: 1. obierać, oddzierać, odzierać; 2. obierać, obrywać.

Formacje współrdzenne cf ŁUPIĆ.

Cf OBŁUPOWANIE

MC