[zaloguj się]
[pdf]

OBWIĄZANIE (9) sb n

o oraz a jasne, e pochylone.

Fleksja
sg pl
N obwiązanié obwiązaniå
G obwiązaniå
A obwiązani(a)
I obwiązanim

sg N obwiązanié (6); -é (1), -(e) (5). ◊ G obwiązaniå (1). ◊ I obwiązanim (1). ◊ pl N obwiązaniå (1). ◊ [A obwiązani(a).]

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

1. Opaska, to czym można coś owinąć (1): Emplastrum in arboribus, Obwyąsło/ álbo obwiązánie/ gdy ſzczepy gliną/ woskiem s chuſtámi obwięzuyą. Mącz 103b.
2. Nałożenie obowiązku, zobowiązanie; obligatio Mymer1, BartBydg, Cn; onus Mącz; ligamen PolAnt; auctoramentum Calep (8): Mymer1 12v; Obligatio, est iuris vinculum, quo necessario astringuntur ad aliquid dandum vel ſaciendum, zapysz, obvyązanye BartBydg 99b; Calep 118b; [Gdiſz przeſ przedauanie penſiei albo dochodow do żiuotha i przeſ inſze obuiązania nieſluſzne y koſcziolom ſzkodzące biua viele zlego StatNorb 373].

obwiązanie na co (1): Obwyązánye ná poſty/ na śwyętá/ ná ſpowyedź/ ná połluſſeńſtwo kſyężey/ biſkupom/ y papyeżowi/ y ine vſtáwy [...] wolność krzeſćiyáńſką [...] znyewoliły KromRozm I P.

W połączeniu szeregowym (1): bywáią ſądzone ſpráwy [...] ták vtćiwe iáko y ſromotne/ tho ieſt około dźiedźictwá/ dárow/ ſpadkow/ długow/ krzywd/ złoczyńſtwá/ targi/ vmowy/ obwiązánia/ około wſzelkich rzeczy GroicPorz 12.

Zwroty: »obwięzować obwiązanim; obwiązanie zwięzuje« (1;1): Mąſz gdy poſlubi ſlub Iehowie/ ábo przyſięgę przyſięże obwięzuiąc obwiązánim [ligando ligamen] duſzę ſwoię/ nie złamie słowá ſwego/ wſzytko iáko wyſzło z vſt iego vcżyni. BudBib Num 3/2[3]; ktore [krewne i powinowate]: nie tylko ludzka krewność/ ále też y zakonne obwiązánie zwięzuie/ iáko Oycá z ſynem/ mężá z żoną/ brátá z brátem NiemObr 8.

»wyjmować od obwiązania« (1): Excipio te ab hoc onere, Czinięcie wolnego/ Wyimuyę cie od tego obwiązániá/ álbo posłuſzęńſtwá. Mącz 35d.

Synonimy cf OBWIĄZEK.

Cf OBOWIĄZANIE, OBOWIĄZEK, OBWIĄSŁO, OBWIĄZAĆ, OBWIĄZEK

JR