« Poprzednie hasło: OBWIĄZANIE | Następne hasło: OBWIĄZEK » |
OBWIĄZANY (30) part praet pass pf
obwiązany (25), obwiązan (4), obwiązany a. obwiązan (1).
o jasne. ◊ W formach złożonych -an-. ◊ W formach niezłożonych -ån.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | obwiązany, obwiązån | f | N | obwiązanå, obwiązan(a) | n | N | obwiązan(e) |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | obwiązani |
G | obwiązanych | |
I | f | obwiązan(e)mi |
sg m N obwiązany (5), obwiązån (4); ~ (attrib) obwiązany (3); ~ (praed) obwiązån (4) TarDuch, WróbŻołt, KrowObr, BudBib obwiązany (2) Mącz, SkarJedn. ◊ f N obwiązanå (3), obwiązan(a) (1). ◊ n N obwiązan(e) (1). ◊ pl N m pers obwiązani (14). ◊ G obwiązanych (1). ◊ I f obwiązan(e)mi (1).
Składnia dopełnienia sprawcy: obwiązany od kogo (1).
Sł stp s.v. obwiązać, Cn brak, Linde XVI w. w cytacie s.v. obwiązek.
- 1. Opasany, owinięty
(6)
- a. Dla ozdoby (1)
- 2. Na którego włożono obowiązek, zobowiązany, powinny, związany czymś (24)
obwiązany komu, czemu (1): Wſzytek lud ziemſki będzie (obwiązan) ná podatek ten kśiążęćiu Izráelſkiemv [Omnis populus terrae erunt in oblatione spontanea ista, propter principem in lsrael]. BudBib Ez 45/16. Cf obwiązany komu czym, »obwiązany zakonowi«.
obwiązany komu czym [= do czego] (2): Zaſzią Lvdzie kthorzibi bili obwyązany panom swoym, bancz slvſbą, bancz theſz yakyem ynſzem vynovaczsthvem, [...] Kthorzyby s yedney zyemye vczyekly, nyemayą bycz w drvgyey zyemy przechovany LibLeg 6/156, 6/156.
obwiązany ku czemu [= do czego] (2): PIſarz/ ieſt perſoná : iáwna/ godna/ przyſyęgą w Mieſćie obwiązána/ ku ſpiſowániu ſpraw; Sądowych/ iáſnymi/ właſnymi/ nietrudnymi y wyrozumnymi iłowy. GroicPorz d3v; SarnStat 937.
obwiązany na co (6): OpecŻyw 35; MurzNT 81; BudBib Ez 45/16; Bo ná zakon Moiżeſzow [...] iáko y ná inne práwá gdzie, práwo przyrodzone y w nowym zakonie piſane niezákrocży/ obwiązány kościoł Chryſtuſow nie ieſt. SkarJedn 240, 202; Obwiązánich my [!] ſą/ y ná inne ſakrámentá/ y ná poſłuſzeńſtwo kośćiołá Chryſtuſowego/ y vrzędnikow iego. SkarŻyw 3.
obwiązany czym [= przez co] (11): Gdy wſſytko popelnicie nácżeſcie obwiązani przikázanim moijm/ ieſſcże mowcie/ ſludzyſmy nieużytecżni. OpecŻyw 35; Nuptiis alligatus, Stanem małżeńskim obwiązány. Mącz 193b. Cf Wyrażenia.
cum inf (3): dla tego iżem obwiązan ſlużyc tobie przeto day mi rozum. WróbŻołt cc5; LibLeg 11/162; SarnStat 685.
»przysięgą obwiązany« [w tym: ku czemu = wobec czego (2)] (7): GroicPorz d3v; Nie ieſt rzetz podobna áby kthory tzłowiek miał być/ ták ćięſſką przyſięgą obwiązan ná ſwiećie/ ktorą ſie wy Papieżowi obwięzuiećie. KrowObr 131v; LeszczRzecz A3; [Cesarz] Sláchtę też rozwiązał od przyſiąg/ ktorymi byli obwiązáni od kſiążąt. BielKron 226v; wźiąwſzy ná śiebie ich [posłów] przyśięgę/ którą byli oni ku Wielkiému Kśięſtwu Litewſkiému od niemáłégo czáſu obwiązáni/ wáruiemy im [...] SarnStat 1187 [idem 1058], 854, 1058.
»ślubem (czystości) obwiązany« (2): poſławſzy Mikołaiá biſkupá Weſperymeńſkiego ze dwiemá kſiążęty Węgierſkimi/ ktorzy Polaki od przyſięgi y od poſłuſzeńſtwá Zygmuntowi pierwey ſlubem obwiązánych rozgrzeſzyli BielKron 379; Mącz 50b.
»obwiązany zakonowi« = podległy prawu (1):Abowiem niewiáſtá ktora ma mężá/ poki mąż żyw obwiązána ieſt zakonowi [alligata est legi] WujNT Rom 7/2.
Synonimy: 1. obwiniony, obwity; 2. obligowany, powinny.
Cf NIEOBWIĄZANY, OBOWIĄZANY, OBWIĄZAĆ
JR