[zaloguj się]
[pdf]

OBWOŁANIE (32) sb n

Oba o oraz a jasne, e pochylone.

Fleksja
sg
N obwołanié
G obwołaniå
A obwołanié
I obwołaniém, obwołaniu

sg N obwołanié (3); -é (1), -(e) (2). ◊ G obwołaniå (4). ◊ A obwołanié (16); -é (13), -e (1), -(e) (2); -é : -e SarnStat (13:1). ◊ I obwołaniém (6); -ém (2), -em (2), -(e)m (2); -ém : -em SarnStat (2:2). ◊ L obwołaniu (3).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. obwołać.

1. Podanie do publicznej wiadomości, ogłoszenie; praedicatio PolAnt; promulgatio Cn (30):

obwołanie czyje (4): Iáwne á iáſne prorocthwo o kroleſtwie Páná Kryſthuſowym/ ktore ſie sſtáło thák zacne/ przez obwołánye Apoſtołow iego. LubPs X5 marg; BudNT Rom 16/28. Cf »obwołanie prorockie«.

W charakterystycznych połączeniach: obwołanie apostołow, Jezusa Chrystusa (2), patryjarchow.

Wyrażenia: »obwołaniem opowiedzian« (1): Gdyż im tho było z dawná obiecano á záslubiono/ y vſty właſnemi Páńſkiemi y wiele obietnicámi á obwołániem Prorokow y Pátriárchów ſwiętych opowiedzyano RejPos 195v.

»obwołanie prorockie, prorokow« = proroctwo (1:1): A thák wy nędzni á docżeſni vrzędnicy ſwiátá tego/ [...] moglibyſcie ſie lękáć á vſtráſzyć obwołánia tego Prorockiego/ áby kiedy Pan nie powſtał ná nogi ſwoie RejPos 253, 195v.

Szereg: »zwiastowanie i obwołanie« (1): A mogącemu was ztwierdzić wedle zwiáſtowánia moiego y obwołánia Ieſuſa Chriſtá [iuxta evangelium meum, et praedicationem Iesu Christi] wedle odkryćia táiemnice/ [...] Sámemu mądremu Bogu [...] iemu ſławá ná wieku BudNT Rom 16/28[25].
a. W tekstach prawniczych i sądowych; proclamatio JanStat, JanPrzyw; publicatio JanStat (24): po obwołániu przez cztérzy niedźiele/ żeby iéy [soli] nikomu inému nie przedawáli/ iedno ludźióm ſtanu ſzlácheckiégo SarnStat 391, 394.

obwołanie czego (3): ConPiotr 32v; OD obwołánia liſtów w powiećiéch/ káżdy powinien ſie ſtáwić dobrze vzbroiony SarnStat 446, 1304.

obwołanie około czego (1): SarnStat 50 cf Szereg.

obwołanie czyje (4): cokolwiek Márſzałek álbo Hetman ku płáceniu rzeczy/ y ku poſpolitému poſtánowieniu chowáć poſtánowi: tákową vſtáwę przez obwołánie Woźnégo ma opowiedźieć. SarnStat 312, 605, 933, 1229.

W charakterystycznych połączeniach: obwołanie listów, wici; obwołanie woźnego (4).

Zwroty: »przez obwołanie opowiedzieć, opowiedzian« [w tym: przez jawne obwołanie (5)] = per publicationem intimare, publicare per proclamationem JanStat [szyk zmienny] (4:2): mężobóycá/ [...] niech będźie bezcenym przez Woźnych iáwné obwołánié opowiedźión. SarnStat 605 [idem 933], 261, 275, 312, 914, 933.

»obwołanie zapisać« (4): tedy ſąd Ziemſki powinien inſzé czáſy obwołáć ſądowé [...] y to obwołánié w Aktá Grodzkié zápiſáć SarnStat 717 [idem (3)] 723, 733, 735.

Wyrażenia: »jawne obwołanie« = proclamatio publica JanStat, JanPrzyw [szyk 5:3] (3): vſtáwiamy y ſkázuiemy áby Stároſtowie mieyſc Targów ná wśiách przez iáwné obwołánié zákazáli ſpráwowáć SarnStat 289 [idem] 947, 1229. Cf »przez obwołanie opowiedzieć«.

»obwołaniem naznaczony« (2): VStáwiamy/ [...] áby [...] mieyſce tákowému ſądowi [starościemu] obwołániém było náznáczono [locusque tali Iudicio publice designetur JanStat 430]. SarnStat 527 [idem] 910.

»przez obwołanie objaśniony« (1): ſkázuiemy: áby żaden nie był piérwéy powinien ku chowániu nowéy vſtáwy/ áżby byłá przez obwołánié w Króleſtwie obiáśnioná [per proclamationem in regno publicetur JanStat 137]. SarnStat 50.

Szereg: »wiadomość, obwołanie« (1): Prózné ſą Práwá, ieſli około nich wiádomoſći obwołánia nie będzie [vanae sunt leges, nisi innotescant, publicentur, ac observentur JanStat 137]. SarnStat 50.
Wyrażenie przyimkowe: »za obwołaniem« (2):
~ Wyrażenie: »za obwołaniem wojennym« (2): A gdy będźie vchwaloné ruſzenié poſpolité/ [...] Séymy niemáią bydź ſkłádáné: áby zá ſkazániém y obwołániem woiennym [ex decreta et publicata expeditione JanStat 692] SarnStat 123 [idem] 299.
Szereg: »za skazaniem i obwołaniem« (2): SarnStat 123, 299 cf Wyrażenie. ~
b. O osobach [kogo] (2): Obwołánie fáłſzywych Prorokow RejPos 188v marg.
Szereg: »świadectwo i obwołanie« (1): Przethoż tenże [św. Paweł] ná inym mieyſcu Ewányelią/ ſwiádectwem y obwołániem zowie Páná náſzego Iezuſá Kriſtuſá. RejPosRozpr b4.
2. Nawoływanie ku poprawieniu się; napominanie [czyje] (2): ále Proroczy iáwnie á vſtáwicżnie ná nas wołáią á vpomináią [...] A tho obwołánie ich iuż iſtotne ieſt/ á vſtáwicżnieby miáło brzmieć w vſzoch náſzych RejPos 197v.
Szereg: »obwołanie a upominanie« (1): A my nie tylko ábyſmy go nędznicy ſłucháć mieli/ ále ieſzcże wſzędy á wſzędi wzgárdzamy á práwie przez pálce pátrzymy ná to ſwięte obwołánie á vpominánie iego. RejPos 197v.

Synonimy: 1. objawienie, obwieszczenie, ogłoszenie, oznajmienie.

Cf OBWOŁAĆ

JR