[zaloguj się]
[pdf]

OZNAJMIENIE (51) sb n

o oraz pierwsze e jasne, końcowe e pochylone; -nåj- (37), -naj- (9); -naj- BielKron, LeovPrzep, BudNT, SkarŻyw (2), ArtKanc, VotSzl; -nåj- : -naj- LubPs (1:1), Mącz (19:1).

Fleksja
sg
N oznåjmienie
G oznåjmienia
D oznåjmieniu
A oznåjmieni(e)
I oznåjmieniem, oznajmienim
L oznåjmieniu

sg N oznåjmienie (27); -é (2), -(e) (25). ◊ G oznåjmienia (7). ◊ D oznåjmieniu (3). ◊ A oznåjmieni(e) (7). ◊ I oznåjmieniem (3) LibLeg, VotSzl, SarnStat, oznajmienim (1) LeovPrzep; ~ -em (1), -(e)m (2). ◊ L oznåjmieniu (3).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. oznajmić.

Podanie do wiadomości, obwieszczenie; nuntiatio Mącz, Calep, Cn; significatio Mącz, Cn; annuntiatio, dictio, expositio, intimatio Mącz (51): LibLeg 11/164; Pronunciatus, Wymawiánie słów/ też oznaymienie. Mącz 254c; Significatio, Oznaymienie/ dánie znáć. Mącz 392b, 173b, 254b [2 r.]; Calep 709b.

oznajmienie kogo (4): SarnUzn E8; Y Izáiaſz widźiał Bogá tego prawdźiwego/ nie bez oznaymienia trzech perſon/ gdy Cherubinowie wołáią trzykroć miánuiąc/ święty/ święty/ święty Pan zaſtępow. dáiąc znáć o trzech w iednym boſtwie. SkarKaz 274b; Troyce ś. ná chrzćie Chryſtuſowym oznaymienie SkarKaz Oooo2d, 516a marg.

oznajmienie czego (11): BibRadz Is 6 arg; Ut ex ipsa signiſicatione potuit cognosci. Ile ſie mogło wyrozumieć z oznáymienia liſtów. Mącz 392b; O oznaymieniu wypráwy ná woynę [De expeditione in bellum significanda] ModrzBaz 116v; [Bonifacyjusz] wyſłał iednego do Rzymu/ dáiąc znáć Papieżowi o tey łaſce ktorą przez ręce iego woznáymieniu imienia Chryſtuſowego y zbáwieniu ludzkim P. Bog cżynił SkarŻyw 517; SarnStat 442. Cf Wyrażenia.

Wyrażenia: »oznajmienie słowa bożego« (1): Iż záwżdy z oznáymienia ſłowá Bożego przychodzimy ku vznániu ſwemu/ á iáko ieſt cięſzki grzech przed Pánem niedbáłość o ſwięthą náukę yego. LubPs bb2v marg.

»oznajmienie swego mniemania« (1): Sententiae dictio, Oznaymienie ſwego mniemánya. Mącz 86c.

»oznajmienie wolej [czyjej]« [szyk 3:1] (4): Expositio [...], Wyłożenie/ wykłádánie/ wyſádzenie/ też wyliczenie/ oznaymienie cziyey woley. Mącz 310d; Tym polećił náukę y kázánie/ y oznáymienie woley Bożey SkarŻyw 482; Komiſſarze [...] bywáią wyſyłáni [...] do chorych do oznaymienia woléy oſtátniéy niemocnégo. SarnStat 836; SkarKaz 159b.

Wyrażenie przyimkowe: »ku oznajmieniu« = aby oznajmić (2): BibRadz Is 6 arg; tám miedzy ty włocznie byli przimuſzáni ci podchádzáć którzi byli zwiciężeni ku oznaymieniu że ſie yuż dawáli/ y ośięgnieni od ſwych nieprziyaćioł byli. Mącz 177a.
a. Omówienie, przedstawienie czegoś, relacja; illustratio, manifestatio, praedicatio, promulgatio, relatio Mącz; renuntiatio Calep, Cn (9): Professio, Wyznanie/ Oznaimienie też czitanie w Collegium. Mącz 19d; Relatio [...], Oznaimienie/ Dowiedzenie/ Włożenie [!]. Mącz 124c; Illustratio, Oświecenie/ oznaymienie/ Osławienie/ etc. Mącz 200d; Manifestatio, Obyáwienie/ Oznaymienie. Mącz 208a, 85d, 235c; Renunciatio – Oznaimienie, opowiedzenię. Calep 911b.

oznajmienie czyje [= przez kogo] (1): Nikt nie może lepieey [!] Bogá oznaymić nád iego ſámego oznaymienie. CzechEp 118 marg.

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Iáwne oznaymienie ſkąd ieſt poſzedł koſcioł/ á ſzcżego y od kogo ieſt zebran. LubPs Mv marg.

b. Definicja, wyjaśnienie, wytłumaczenie; definitio, explicatio Modrz (6): POdoba śie mi przeto ono/ [...] ábychmy oney rzecży o ktorey mowić mamy/ ſpoſob y przyrodzenie naprzod wypiſáli/ á oznáymienie od onych podáne/ ktorzi o tey máteryj przed námi piſáli/ ábychmy tu położyli. ModrzBaz 2v.

oznajmienie czego (4): by był zá pewne niewiedźiał/ że gwiazdy niebieſkie ſą oznáymienim wiela rzeczy ná świećie. LeovPrzep bv; A ieſliby tá rzecż potrzebowáłá wielkiego rozmysłu/ niechby ná inſzy dźień odłożył oznaymienie zdánia ſwego [explicationem suae sententiae]/ y wyroku vcżynienie. ModrzBaz 29v; WerKaz 280, 285.

Szereg: »oznajmienie albo deffinitio« (1): W ktorym oznaymieniu/ álbo iáko Láćinnicy zową deffinitione Małżeńſtwá świętego/ trzy rzecży ſię porządkiem zámykáią. WerKaz 280.
Wyrażenie przyimkowe: »dla oznajmienia« (1): A iż nie wſzytkim znáiomo ieſt/ co to zá Sekty ſą/ trochę dla oznaymienia przypomnię. SkarJedn 302.
c. Polecenie, wezwanie; condictio Calep (5): A gdy vſłyſzał [Józef] że Archelaus krolował nád Iudſką (ziemią) miáſto Herodá oycá ſwego/ bał ſię tám iść/ á oznáymienie wziąwſzy we ſnie [responsus autem secundum somnium (marg) Et admonitus in somnis (–)]/ záſzedł wſtrony Gálilſkie. BudNT Matth 2/22; Condictio [...] in diem certum eius rei, de qua agitur, denunciatio est – Pozwanię, Oznaimienię. Calep 235b.
Wyrażenia przyimkowe: »przez boskie oznajmienie« (1): Ale on [św. Wojciech] wyſzedł z Rzymá/ przez boſkie oznáymienie puśćił ſie do Bulgáriey y do Kárwáckiey źiemie/ gdzie tám wiele ludzi pokrzćił y náwroćił BielKron 323v.

»za oznajmieniem [czyim]« (2): gdźieby powietrze przypádło ná mieyſcu náznáczonym: tedy my mamy zá oznaymieniem páná Podſkárbiégo inſzé mieyſce dla odbiéránia pieniędzy náznáczyć. SarnStat 365; VotSzl D4.

d. Zapowiedź czegoś, co ma nastąpić; denuntiatio Mącz, Calep, Cn; obnuntiatio Mącz, Cn (6): Evangelium, Latine Bonum nuncium [...]. Dobre/ Weſołe/ á wdzięczne poſelſtwo á oznaymienie álbo zyáſtowánie Mącz 109a; Denuntiatio, Oznaymienie/ ziáſtowánie też odpowiedź/ groźbá. Mącz 254b; Obnuntiatio, Nieſzczęſliwe oznaymienie/ álbo známionowánie. Mącz 254c; Calep 306b.
Wyrażenia: »oznajmienie boskie« (1): Oraculum, Práktiká/ Proroctwo/ Słówo/ Odpowiedzenie álbo oznaymienie boskie. Mącz 267b.

»wojny oznajmienie« (1): A ták/ gdy ſpráwiedliwa przycżyná będźie/ á wprzod woyny oznaymienie [bello indicto]/ [...] tedy o oney woynie/ ktora z wolą Bożą będźie zácżęta/ możem niewętpić/ że y ſzcżęśliwa będźie/ y dobrze ſię zdárzy. ModrzBaz 108v.

e. Ujawnienie (2): Exomologesis, Latine Confessio, Wyznánie/ Oznaymienie. Mącz 111b; Tá to prawdá Pan Kryſtus iuż ták ná ſkonániu/ Przez ty to Pánny idźie wielom k oznáymieniu: Bo gdźie ſię kolwiek iedno oná obroći/ zá ſobą ie wiedźie ty ſwe pánny wſzytki ArtKanc O17.

Synonimy: »danie znać«, obwieszczenie, opowiadanie; a. objawienie, opowiedzenie, osławienie, rozsławienie; b. definicyja; c. polecenie, pozwanie; d. odpowiedanie, poselstwo, proroctwo, zwiastowanie, znamionowanie; e. wyznanie.

Cf NIEOZNAJMIENIE, OZNAJMIĆ, OZNAMIENIE

AW