« Poprzednie hasło: OBŻAŁOWANIE | Następne hasło: OBŻAŁOWAWAĆ » |
OBŻAŁOWANY (24) part praet pass pf
obżałowany (21), obżałowan (3).
Oba o jasne; -żå- (22), -ża- (2); -żå- : -ża- Mącz (5:2); -wå- (21), -wa- (3); -wå- : -wa- GroicPorz (4:2), SkarŻyw (1:1). ◊ W formach złożonych -an-. ◊ W formach niezłożonych -ån, -åna.
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | obżałowany, obżałowan, obżałowån, obżałowany | f | N | obżałowanå, obżałowana |
G | obżałowan(e)go | G | obżałowan(e)j | ||
D | obżałowan(e)mu | D | |||
I | obżałowanym | I |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | obżałowani |
sg m N obżałowany (12), obżałowan (2); ~ (praed) obżałowån GroicPorz (2), obżałowany (1) SkarŻyw. ◊ G obżałowan(e)go (1). ◊ D obżałowan(e)mu (1). ◊ I obżałowanym (2). ◊ f N obżałowanå (3), obżałowana (1); ~ (attrib) -å (2); ~ (praed) -å (1) GroicPorz, -a (1) SkarŻyw. ◊ G obżałowan(e)j (1). ◊ pl N m pers obżałowani (1).
Sł stp s.v. obżałować, Cn brak, XVI w. s.v. obżałować.
- 1. Przeciwko któremu wniesiono oskarżenie do sądu
(23)
- Przen (1)
- a. W funkcji rzeczownika (6)
- 2. Którego opłakano (1)
obżałowany o co (4): ieſli obwiniony ták ieſt oſyádły w ſwem Práwie/ żeby ſye oná oſyádłoſć ták daleko wynośiłá/ iáko ieſt dług/ o kthory ieſt obżáłowan GroicPorz m2v, n2 [2 r.], zv.
Ze zdaniem dopełnieniowym [że]: (2): Reus avaritiae, Obżałowány że bierze dáry od ludźi Mącz 354d, 354d.
»obżałowana strona« = pars reus Modrz [szyk 1:1] (2): przyśięgą ſie obżáłowána ſtroná wedle Grodu będźie wywodźiłá. SarnStat 906; ModrzBaz 87v.
»powodowy i obżałowany« (1): A naprzednieyſza ſędźiego powinnośc [!] ieſt/ ſpráwę oboiey ſtrony powodowey y obżáłowáney [causam partis utriusque, petitoris et rei]/ doſtatecżnie wyrozumieć. ModrzBaz 87v.
W połączeniu szeregowym (1): przeſzłey nocy [...] Wilhelm Krol Angielſki ná ſąd Boży wezwány/ obżáłowány y oſądzony ieſt. SkarŻyw 336.
Synonimy: 1. obwiniony, oskarżony.
DDJ