[zaloguj się]
[pdf]

ODBIJAĆ SIĘ (1) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w od-); a jasne.

Fleksja
inf odbijać sie
indicativus
praes
pl
3 odbijają się
conditionalis
sg
3 m by sie odbijał

inf odbijać sie. ◊ [praes 3 pl odbijają się. ◊ con 3 sg m by sie odbijał.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII (z Cn) – XVIII w. s.v. odbić.

1. Uwalniać się siłą:
Zwrot: »z niewolej odbijać się«: Więc vćiśnione poſpolſtwo/ iákoby nam z tey niewoley odbijáć ábo wybijáć ſie pomagáło/ zoſtáwuię bácżnym. PowodPr 70.
Szereg: »odbijać abo wybijać się«: PowodPr 70 cf Zwrot.
2. [Kierować się w przeciwną stronę napotkawszy na swej drodze jakąś powierzchnię:

odbijać się o co: áby przećiwko nim [wiatrom] vlice murem záſtáwiano/ o któryby ſie odbiiał/ á do miáſtá gwałtownie nie wchodźił. CerGór 86.]

a. [O świetle; referri, refringi, replicari Cn [od czego]: Słoneczne promienie od ziemi odbijają się J. Latos Kometa, Kraków 1596 Bb (Linde).]

Synonimy: 2. odpadać, odskakować; a. odrażać się.

Formacje współrdzenne cf BIĆ SIĘ.

Cf ODBIJAJĄCY, ODBIJAJĄCY SIĘ, ODBIJANIE, ODBIJANIE SIĘ

KW