[zaloguj się]
[pdf]

ODCIĄGAĆ SIĘ (3) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w od-).

Fleksja
indicativus
praes
pl
3 odciągają sie
praet
sg
3 m odciągåł się
fut
sg
3 f będzie sie odciągała
conditionalis
sg
3 f by sie odciągała

praes 3 pl odciągają sie (1). ◊ [praet 3 sg m odciągåł się.] ◊ fut 3 sg f będzie sie odciągała (1). ◊ con 3 sg f by sie odciągała (1).

Sł stp brak, Cn s.v. odciągam co, Linde XVIII w. w innym znaczeniu s.v. odciągnąć.

1. Zrywać związki z kimś; unikać kogoś [od kogo] (1): Acżkolwiek był Iágiełło wſzytki pokrzćił w Litwie [...] ná Krześćijáńſką wiárę według kośćiołá Rzymſkiego/ wſzákże ſie ich wiele ku Grecżyznie z Moſkwą obroćiło/ [...] iedno ſie záwżdy odćiągáią od Moſkwy dla okrućieńſtwá/ ktore cżyni Moſkiewſki nád poddanymi ſwymi BielKron 412; [A on áni ſłowem áni známieniem vkázował iey miłośći/ ále iáko mogł odciągał ſie od niey. HistPonc C].
2. Zaprzestawać czegoś; w przen; submoveri Cn (2):

W przeciwstawieniu: »odciągać się ... wwodzić« (1): żeć ſie iákoś myſl będzie odciągáłá od beſpiecżeńſtwá twego/ á wwodziłá cie w niepothrzebne rozmyſły ſwiátá tego RejZwierc 178.

Fraza: »odciąga się myśl [od kogo, od czego]« = ktoś przestaje o kimś a. o czymś myśleć [szyk zmienny] (2): Spraẃ to iedno nádemną miły pánie áby ſie nigdziey indziey od ćiebie nieodćiągáłá myſl moiá RejPs 185v; RejZwierc 178.

Synonimy: 2. odrażać się, odrywać się, odstępować, odwodzić się.

Formacje współrdzenne cf CIĄGNĄĆ SIĘ.

KW