« Poprzednie hasło: ODEJMOWAĆ | Następne hasło: ODEJMOWANIE » |
ODEJMOWAĆ SIĘ (16) vb impf
się (8), sie (8).
Oba o oraz a jasne; -é- (3) KochFr (2), KochProp, -e- (1) Mącz.
inf | odéjmować się | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | |||
1 | odéjmuję się | ||
3 | odéjmuje się |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | n | odéjmowało się |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
1 | m | bych się odéjmowåł |
3 | m | by się odéjmowåł |
con praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by się był odéjmowåł |
inf odéjmować się (8). ◊ praes 1 sg odéjmuję się (1). ◊ 3 sg odéjmuje się (3). ◊ praet 3 sg n odéjmowało się (1). ◊ con 1 sg m bych się odéjmowåł (1). ◊ 3 sg m by się odéjmowåł (1). ◊ con praet 3 sg m by się był odéjmowåł (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w. s.v. odjąć.
odejmować się komu, czemu (8): GrzegŚm 61; Iáko bych mogł/ ták bych ſie przećiwnikowi odeymował. CzechRozm 233v; SkarŻyw 189 marg; káżdy człowiek ma to z przyrodzenia/ Ze chćiw do towárzyſtwá/ y do zgromádzenia/ Czym/ by go był náprzodku bóg nie obwárował/ Zle by ſye był ſam dźikim źwiérzom odéymował. KochProp 16; PowodPr 83; ták nieprzyiaćiołom ſię odeymowáło [królestwo]: ták ſławy wielkiey v poſtronnych doſtáło. SkarKazSej 682a, 666a. Cf »odejmować się zimnu«.
odejmować się czym (1): Rozumem ſie lepyey odeymowáć/ Zdrowia ſwego ſráſunkiem nie pſowáć BielKom G.
»odejmować się zimnu« = rozgrzewać się (1): Pellere frigus Wygániáć źimno/ To yeſt odeymowáć ſie zimnu. Mącz 286d.
odejmować się komu (1): A iż wſzytko zá iedno/ ná kogo los pádnie: Choćby padł y z przygody/ kiedy rowni ſą ći ktore obieráią. Czym iednák odeymuie ſię przyczyná vſkarżánia drugim WujNT 398.
odejmować się komu (1): záprawdę nie zda mi ſie/ áby miłość/ ktorą drudzy ludzie błogoſłáwieńſthwem zową/ odeimowáć mu [dworzaninowi] ſie miáłá. GórnDworz Kk7v.
Synonimy: 1. bronić się, odgryzać się, odpierać, odsiekać się, oganiać się.
Formacje współrdzenne cf JĄĆ.
MM