« Poprzednie hasło: OGANIAĆ | Następne hasło: OGANIĆ » |
OGANIAĆ SIĘ (5) vb impf
Zawsze sie.
o oraz drugie a jasne. ◊ W inf -a- (1) BielSpr, -å- (1) RejWiz. ◊ W pozostałych formach pierwsze a pochylone.
inf | oganiać sie |
---|
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | ogåniali sie |
inf oganiać sie (2). ◊ praet 3 pl m pers ogåniali sie (1). ◊ part praes act ogåniając sie (1) GórnDworz, ogåniający sie (1) SienLek.
Sł stp brak, Cn s.v. odejmuję się, Linde XVI – XVII(XVIII) w.
oganiać się komu, czemu (żywotne) (2): Nád tho chceli áby ſye ná Wśiach nie mieſzkáło/ oganiáiący ſye pſom: niech przy ſobie nośi łożyſko ſuczé SienLek 158v; popioł w ocży kurzył/ Wężowie kąſáli/ nie wiedzieli komu ſie pierwey ogániáć było. BielSpr 45.
»oganiać się jako psom« (1): oganiáli ſie Wałáchom iáko pſom/ y wiele ich pobili ſtrzelbą. BielKron 399.
»oganiać się zewsząd« (1): GórnDworz Z2 cf »oganiać się nieprzyjacielom«.
Synonimy: a. bronić się, odejmować się, odgryzać się, odpierać, odsiekać się.
Formacje współrdzenne cf GNAĆ.
LWil