[zaloguj się]
[pdf]

ODLECIĆ (4) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w od-); e pochylone.

Fleksja
inf odlécić
praet
sg pl
1 m m pers odlécilismy
3 m odlécił m pers

inf odlécić (1). ◊ praet 3 sg m odlécił (1). ◊ 1 pl m pers odlécilismy (1). ◊ part praet act odléciwszy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Przekazać, powierzyć (4): [Relinquere verbum ... in ultima voluntate. Oſtawic. Odlecic. Oddac. Cervus 40/294.]

odlecić co komu (1): Odléćiliſmy Geometryą Ludźiem proſtym nikczemnym/ ták że ſye nie obiéráią w niey/ iedno trochę ći co rolą álbo Imienié z naymu mierzyć zwykli GrzepGeom A4.

Zwrot: »[co] testamentem odlecić« (1): Ták dobr zaſtáwnych iáko y wiecznych dzyedzicznych nikt niemoże Teſtámentem odlećić UstPraw Hv.
a. Oddać w opiekę [kogo komu] (2): Y ſzedwſzy do domu/ śioſtrę opátrzywſzy/ y przyiaćiołom odlećiwſzy: máiętność ſwoię wizytkę ná vbogie rosſzáfował SkarŻyw 55.
[Zwrot: »odlecić duszę swą Bogu«: A pot⟨y⟩m gdy odlecił duſzę ſwą Bogu/ b⟨y⟩ł obieſzon BazHist 160 (Linde).]
Przen (1): A ia w vboſtwie zoſtáiąc/ y poniżony będąc/ wſzytkem nádzieię w Chryſtuśie pokładał/ ktoremu mię miły Ociec odlećił. SkarŻyw 103.

Synonimy: oddać, odkazać, powierzyć.

Formacje współrdzenne cf ODLECAĆ.

Cf [ODLECENIE], ODLECONY

ZZa