[zaloguj się]
[pdf]

ODLECAĆ (1) vb impf

o jasne, e pochylone.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 odlécąm, odlécåm odlécåmy
3 odlécają
praet
sg
3 m odlécåł
imperativus
pl
1 odlécåjmy

praes 1 sg odlécąm, [odlécåm. ◊ 1 pl odlécåmy. ◊ 3 pl odlécają. ◊ praet 3 sg m odlécåł. ◊ imp 1 pl odlécåjmy.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w. s.v. odlecić.

Przekazywać, powierzać:

[odlecać komu: Legatarius [...] Then ktoremu odleczaią Cervus F40 294.] Cf odlecać co komu.

odlecać co komu: ktore pięniądze pozostałe przi nich będące odlecąm moiemu Synowi po mnie pozostałemu ZapKościer 1581/21v; [[Kto by rzekł ojcu abo matce:] Bogu to daruie [!] częmby [= czym byś] kolwiek miáł być odęmnie wſpomożon [Matth 15/5]) To ieſt/ iuſz to odlécám i obiecuie [!] dać a offiarować panu bogu częmby odęmnie miáł wſpomożon być MurzNT 76v].

[W połączeniu szeregowym: to też IchMciam spuszczamy, zdajemy i odlecamy [damus, resignamus, legamus]. TestZygmAug 16.]

[Przen [co]:

odlecać komu: y dźiećiom y czeladce y domom náſzym wiárę w tego iedynego Zbáwićielá odlecaymy/ á zwłaſzczá przy śmierći SkarKaz 12b (Linde).

Zwrot: »w ręce [czyje] odlecać«: W ręce twoie Oycze odlecam duchá mego [in manus tuas commendo spiritum meum Vulg Luc 23/46; porucżam Leop; polecam BudBib, WujNT]. SkarKaz 164a (Linde).]
a. [Oddawać w opiekę [kogo komu]: gdy z krzyżá do niey [Chrystus do Matki] mowił/ y onę vczniowi odlecał. SkarŻyw 35b (Linde).]

Synonimy: oddawać, odewzdawać, odkazować, podawać, poruczać.

Formacje współrdzenne: polecać, polecać się, przelecać, zalecać, zalecać się, zlecać, zlecać się; polecić, polecić się, zalecić, zalecić się, zlecić, zlecić się; zlecować.

ZZa