« Poprzednie hasło: ROZKWITNIONY | Następne hasło: ROZLAĆ SIĘ » |
ROZLAĆ (102) vb pf
rozlać (78), roźlać (24); rozlać PowUrb, PatKaz III, OpecŻyw (2), RejPs, RejKup (2), KrowObr (6), Leop, BibRadz, GórnDworz, RejZwierc (3), BudBib (4), SkarJedn (7), SkarŻyw (24); roźlać RejWiz, KochPs, MWilkHist, OrzJan, WujJud, WerGośc, SarnStat, PowodPr, SkarKazSej; rozlać : roźlać LubPs (3:1), BielKron (7:3), Mącz (1:2), RejAp (2:2), RejPos (10:5), SkarKaz (1:3).
o jasne; w inf -å- (26), -a- (1) GórnDworz; w praet i con wszystkich rodzajów -å- (59), -a- (1); -å- : -a- KrowObr (3:1); w fut e jasne; [w imp -é-].
inf | rozlåć |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | -m rozlåł | m pers | -smy rozlåli |
2 | m | rozlåłeś, -ś rozlåł | m pers | -eście roźlåli |
3 | m | rozlåł | m pers | rozlåli |
f | rozlåła | m an |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | rozléj |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | rozlåłbych, bych rozlåł | m pers | bychmy rozlåli |
2 | m | by rozlåł | m pers | |
3 | m | by rozlåł, by był rozlåł | m pers | by rozlåli |
f | by roźlåła | m an |
con praet | ||
---|---|---|
sg | ||
1 | m | bych był rozlåł |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | rozlåno | |||||
participia | ||||||
part praet act | rozlåwszy |
inf rozlåć (27). ◊ fut 2 sg rozlejesz (1). ◊ 3 sg rozleje (8). ◊ 3 pl rozleją (1). ◊ praet 1 sg m -m rozlåł (1). ◊ 2 sg m rozlåłeś, -ś rozlåł (4). ◊ 3 sg m rozlåł (26). f rozlåła (1). ◊ 1 pl m pers -smy rozlåli (1). ◊ 2 pl m pers -eście roźlåli (1). ◊ 3 pl m pers rozlåli (13). ◊ [imp 2 sg rozléj.] ◊ con 1 sg m rozlåłbych, bych rozlåł (3). ◊ 2 sg m by rozlåł (1). ◊ 3 sg m by rozlåł (5). f by roźlåła (1). ◊ 1 pl m pers bychmy rozlåli (1). ◊ [3 pl m pers by rozlåli.] ◊ con praet 1 sg m bych był rozlåł (1). ◊ 3 sg m by był rozlåł (1). ◊ impers praet rozlåno (1). ◊ part praet act rozlåwszy (4).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVII w.
- 1. Sprawić, żeby płyn wydostał się z tego, w czym się znajdował
(95)
- a. Wylać płyn
(3)
- Przen (2)
- α. Złożyć ofiarę płynną (1)
- b. [Napełnić naczynie do picia trunkiem, lejąc z jakiegoś pojemnika]
- c. Pokryć się płynem wydzielonym z organizmu (1)
- d. W zwrotach peryfr. (91)
- a. Wylać płyn
(3)
- 2. Rozprzestrzenić; uczynić dostępnym dla wielu
(7)
- Przen (1)
W porównaniach (2): Nyeprzyacyele moi [...] Zginyenya mego [...] prágnący/ Práwye myę yáko wodę ták márnye rozlali/ Kośći me y ſam nyewyem kędy roſpraſſáli LubPs F2; Nie pátrz ná wino gdy płowieie/ gdy ſię záłſnie w śklenicy bárwá iego/ ſnádnieć á głádko wchodźi/ ále náoſtátek vſzcżknie iáko wąż/ á iáko źmija iad roźleie. WerGośc 233.
~W połączeniu szeregowym (1): Abowiem chciałbym thu ſpytáć káżdego/ gdyby go kto vbił/ vmordował/ kreẃ iego roźlał/ á ſzedłby do drugyego/ áby go s tego rozwiązał [...] RejPos 302v.
W porównaniu (1): Skłádli ná pokarm ptáſtwu trupy twych ſług swiętych/ Dáli beſtiam zyemſkiem cyáłá ludzi ſwiętych/ Rozlali ſrodze kreẃ ich práwye yáko wodę LubPs S2v.
»krew [czyją (głównie: „swą”, „swoję”)] rozlać« [w tym: dla kogo (6), za kogo (5); „na krzyżu” (4); „niewinną” (5), „świętą” (4)] = o Chrystusie: ponieść śmierć krzyżową dla zbawienia człowieka [szyk zmienny] (22): chceſs [wszechmogący Ojcze] ijżbych ieſſcże dlá grzeſſnégo cżlowieka krew ſwą niewinną rozlál OpecŻyw 100v; Krew ſwą náſwiętſſą rozlál/ aby go [człowieka] z ſwym milym oytcem ziednál. OpecŻyw 149; RejKup Q; Iż tu ná ten ſwiát/ Syná ſwego zeſlał/ ktory ćiáło ſwoie zá nas wydał/ y krew ſwoię nadroſſſzą ná krzyżu rozlał KrowObr 191v, 154v, 178v, 182, 188v; RejPos 7, 27, 29v, 106v, 122v (8); SkarJedn 109; SkarŻyw 81, 93, 436; Záwołáli/ Witay żądaiący/ IEzu Kryſte [...] Ciebie dawno w ćiemnośćiách cżekamy/ [...] Boś ty roźlał kreẃ ſwoię zá nas ſam. MWilkHist F2v.
»krew [swą] rozlać« [w tym: dla kogo, dla czego (16), na co (1), za kogo, za co (5)] = ponieść śmierć za kogoś lub coś; fundere sanguinem Mącz [szyk zmienny] (26): RejKup dd7v; iáką ſtáthecżnośćią przy nas polacy ſtali/ że krwie ſwey przy náſzych przodkách rozlać nie litowáli. BielKron [3323]; Funderem pro te sanguinem nedum pecuniam, Roźlałbych rad dla ciebie kreẃ nie tilko pieniądze. Mącz 244c, 244c; RejPos 308v; By dobrze kto y krew zá Chryſtuſa rozlał/ tedy być znim/ powiáda/ nie może/ ktory w kośćielney iednośći być niechćiał. SkarJedn 4, 217, 336, 394; Idę do Laureaku dla Chryſtuſa mego męki podeymowáć y krew rozlać. SkarŻyw 402, 161, 374, 403, 440, 441 (12); Ten náwet Polſki naród/ [...] tę oyczyznę/ dla któréyeſmy wiele krwie roźlali: té groby w których teraz odpoczywamy/ tobie zlécamy. OrzJan 99; Nie máſz áni było ná świećie żadney ſekty/ ktoraby ná ſwey prawdy świádectwo ták wiele krwie roźlałá iáko wiárá Chrześćijáńſka SkarKaz 277a.
»krew rozlać i żywot położyć« (1): ná dobrey woley y prágnieniu tego ſzcżęśćia/ ábych my dla zámiłowánia Chryſtuſowego krew kędy rozłać y żywot ten położyć mogli/ niechay nam nie ſchodzi SkarŻyw 22.~
»krew roźlać« = zranić do krwi (1): IEſli Krześćiánin Zydá vderzy/ wſzákże ták/ iż krwie nie roźleie [ut sanguinem non effundat JanStat 1118]: tedy ten/ który vderzył ma bydź przez Woiewodę poćiągnión wedle zwyczáiu źiemie náſzéy SarnStat 253.
»rozlać krew [czyją, „niewinną”]« = złożyć jako ofiarę sakralną; sanguinem effundere PolAnt (2): I roźlali nyewinną kreẃ ſynow y corek ſwych/ Ofyáruyąc ye obrázom w ſtronách Kánáneyſkich LubPs Y3v; BudBib Ps 105/38.
»krew swą rozlać« = ofiarą życia odpokutować, wynagrodzić (1): Cżego przed tym [człowiek] nigdy będąc pod ſrogoſcią zakonu ſobie zyednáć nie mogł/ by był nie tylko wołał/ ále y kreẃ ſwą rozlał/ y ciáło ſwe ná męki wydał RejPos 33.
roźlać miedzy kogo (1): onę mądrość ich miał hoynie roźlać przez Duchá ſwego s. miedzy málucżkie á miedzy proſtaki RejPos 235v.
roźlać po czym (1): Dźiéńli po niebie świátło ſwe roźleie/ Nocli świát płaſzczem czarnym odźieie KochPs 139.
Formacje współrdzenne cf LAĆ.
SBu