« Poprzednie hasło: [OKRĘGLUCHNY] | Następne hasło: OKRĘTEK » |
OKRĘT (587) sb m
-ę- (583), -e- (3), -ęn- (1).
o jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | okręt | okręty |
G | okrętu | okrętów |
D | okrętowi | okrętóm |
A | okręt | okręty |
I | okrętem | okręty, okrętami |
L | okręcie | okręci(e)ch, okrętach |
V | okręcie | okręty |
sg N okręt (64). ◊ G okrętu (91). ◊ D okrętowi (4). ◊ A okręt (95). ◊ I okrętem (11); -em (1), -(e)m (10). ◊ L okręcie (47). ◊ V okręcie (1). ◊ pl N okręty (53). ◊ G okrętów (78); -ów (10), -(o)w (68). ◊ D okrętóm (2). ◊ A okręty (89). ◊ I okręty (17), okrętami (2) BudBib, KlonFlis. ◊ L okręci(e)ch (29), okrętach (3) GlabGad StryjKron (2); -ach (1), -åch (1) StryjKron (1:1), -(a)ch (1). ◊ V okręty (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w.
- 1. Statek żaglowy lub wiosłowy
(584)
- W przen (5)
- Przen
(20)
- a) O życiu ludzkim, jego niebezpieczeństwach i pokusach (11)
- b) O życiu (1)
- c) O państwie (5)
- d) O Kościele (2)
- e) O Matce Bożej (1)
- a. Arka Noego
(29)
- Przen (1)
- b. Wizerunek okrętu (4)
- 2. n-pr astron. Nazwa gwiazdozbioru Argo na południowej półkuli nieba (3)
okręt czyj [w tym: od nazwy państwa, miasta (14), ai pass (9), pron (9), z + nazwa miasta (2), G sb (2)] (33): Leop Ez 27/8; Záiſte y wyſpy mię też ocżekiwáią/ y okręty z Tarſys BibRadz Is 60/9; nie mieli co ieść áż s Ceſárſkiego okrętu konie muſieli iádáć. BielKron 192; Będąc tám przez kilko dni/ vyrzałem Krześćijáńſkie okręty BielKron 451; Przyſzły potym Luzytáńſkie okręty do Kánonoru BielKron 459v, 56v, 58v, 221v, 239, 408, 453, 457v; BudBib Is 23/1; StryjKron 71; Phil H4; Trwogá byłá w Woyſku/ [...] Przedśię Theſálſkié były w pokoiu okręty. GórnTroas 26, 6, 60, 66, 70; LatHar 368; przybyliſmy do Liſtry miáſtá Lieyiſkiego: á tám Rotmiſtrz ználazſzy okręt Alexándryiſki/ ktory płynął do Włoch/ przeſádźił nas do niego. WujNT Act 27/6, Act 27/2, 28/11; CiekPotr 63; A gdy grom będzie trzáſkał ná okręty twoie/ Tám winowáć w tym będzieſz wſzytki zdrády ſwoie. PudłDydo B2v. Cf »hetmański okręt«, »krolewski okręt«, »okręt nieprzyjacielski«, »okręt rozbojniczy«.
W porównaniach (7): BIádá źiemi ktorą záćimiáią żagle przychodzące do niey (marg) W Zydowſkiem ſtoi/ ktora záćimia ſkrzydlámi/ bo żagle ſą iáko ſkrzydłá v okrętu. (–) BibRadz Is 18/1; A tyś ie ták rozpróſzył/ iáko nie vięty Wiátr morzolotné roztrząſa okręty. KochPs 71; A iáko okręt gdy w ſię ták wiele wody nábierze/ że iey wylewáć niedoſtátcżą/ wnet zátonąć muśi. Ták y káżdy cżłowiek opiły/ gdy ſię zbytnim pićim obciąży y záleie/ ktorego przyrodzenie przechowáć nie może/ iuż ten pewnie w piwie/ [...] rozum ſwoy wſzytek vtopić/ y ſam vtonąć/ á gardłem przypłáćić muśi WerGośc 228, 226; y przodkowie náſzy ták zwykli budowáć Kośćioły iákoby okręty iákie/ obrácáiąc ſztabę ná wſchod ſłońcá/ á Rufę ná zachod/ á śrzod Kośćiołá iákoby máſzt na okręćie KlonFlis A4, E3v.
W porównaniach: O życiu ludzkim (6): Cżłowiek mądry nie ma w nienawiśći zakonu/ á ktory ſię w nim obłudnie ſpráwuie/ ieſt iáko okręt w náwáłnośći. BibRadz Eccli 33/2; rozum náſz muſiał by bárzo zemdleć/ ták iż ledwe by czo ſpráwić mogł dobrego: iáko ow żeglarz ná morzu / kthory okręthowi biegu dáć niemoże/ kiedy niſkąd wiátry nie wieią. GórnDworz Ff7v, Ff4v; ieſteſmy iáko márinarze/ kiedy ſie im okręt rozbije/ tedy ſie káżdy miece do żaglu RejPos 316v; Sądy Boże pędzą was/ iáko wiátry ná morżu okręt GórnRozm M2v; WujNT 556.
W porównaniach: O państwie (6): Abowiem cżem ieſt Styrnik w okręćie tem śię zda być Krol w Kroleſtwie ModrzBaz 15v, 107; Bo iáko ná Morżu okręt we dnie y w nocy płynąc potrżebuie vſtáwiczney ſtraży [!]/ ták Rzeczpoſpol: każda potrżebuie tákich ſtrożow/ ktorżyby ieden ná drugiego mieyſce náſtępuiąc/ oká nigdy nie zámrużáli. GórnRozm M3v; IAko Kośćioł Boży: Naiáśnieyſzy M. Krolu ták R.P. práwem Krześćiáńſkim ſporządzona/ może być przyrownána Okrętowi ábo Nawie Morſkiey. PowodPr 2; SkarKazSej 667a marg; KlonFlis A3v.
W połączeniach szeregowych (8): GlabGad D5v; á tym ktorzy będą pomágáć/ nie bedzie dána pſſenicá/ zbroiá/ pieniądze/ okręthy Leop 1.Mach 8/28, 1.Mach 8/26; Biremis, Lódź/ Okret/ álbo/ Náſad/ o dwu rzędziéch wiosł. Mącz 25b, 65c, 503a; ſam práwie ich przewiozł w ſwoichże okrętách/ batách/ Gálerach StryjKron 602; GoslGospSieb +4.
W charakterystycznych połączeniach: okręt lekki, nowy, średni, wielki (10), wysoki; przywieść okręt(y), stracić, wyprawić, wywrocić (przewrocić) (5), zatrzymać; czekać okrętu (6), ulżyć (polekczyć) (3); uciec z okrętu (5), wynić (3), wyrzucić.
»okręt(y) się rozbi(ja)ł(y); okręt(y) rozbi(ja)ć; rozbicie okrętu; okręt rozbity« = naufragium PolAnt, Calag, KlonFlis; naufragare; navis contrita Vulg [szyk zmienny] (8; 7; 6; 2): RejWiz 12, 88; Leop 2.Par 20/37, 1.Tim 1/19; trzy kroć byłem w rozbićiu okrętu BibRadz 2.Cor 11/25; Thego cżáſu Lubcżánie poráźili/ rozbili y pobráli okręthy Holánderſkie v Gdańſká nád Helem BielKron 408, 441, 448, 461; muśi cżłowiek wciąż pędzić/ á náſkakawſzy ſie po okrutnych wełnach/ j nákarmiwſzy ſie ſrogiego ſtráchu/ nákoniec vthonąć gdy ſie okręt o iáką rozbije ſkáłę. GórnDworz H6v; RejPos 316v; RejZwierc 14, 67; CzechRozm 131; Calag 415a [2 r.]; Bo to iéy żáłość/ widźieć okręty rozbité KochPhaen 16; GórnTroas 67; LatHar 368; WujNT 501, Zzzzz4v; KlonFlis Ev [2 r.].
»okręt tonie (a. utonął, a. okręty potonęły); okręt(y) zatopić (a. zatapiać)« [szyk zmienny] (5;3): A kiedy ná głębi było/ Morze ſie nagle wzburzyło: Tám więc on okręt vtonął BierEz P2; RejZwierc 176v; StryjKron 657; oná nawáłność morſka ſámá okręt wywróćiłá y zátopiłá OrzJan 69; SkarKazSej 667a [2 r.]; KlonWor 10; PudłDydo A2.
»okręt żegluje« (1): Po morzu/ okręt nie ieden żegluie GrabowSet L.
»wsieść (a. wsiadać), wniść, wstąpić w okręt« = ingredi navem HistAl; ascendere navem Vulg [szyk zmienny] (24:4:2): HistAl B6; potym z rádoſcią do okrętow Vliſeſowych wſzedł/ á ku potrzebie z Greki do Troiey ciągnął. BielKron 56v, 54v, 55v, 117; wśiadſzy w okręt/ á porucżywſzy ſie wiátrom płynął do ziemie świętey. HistRzym 34v; á táiemnie wſtąpiwſzy w okręt wiosł ſie do Láodyckiey ziemie HistRzym 123v, 10, 10v, 15v, 64, 85 (10); SkarŻyw 335, 455, 509; StryjKron 125, 140, 290; KochPam 82, 85; PudłFr 68; GórnTroas 64, 68; WujNT Act 21/6, 27/2; PudłDydo A2, A4.
»zbudować (a. (u)budować) okręt (a. nabudować okrętow)« = facere naves PolAnt [szyk zmienny] (11): GliczKsiąż Q2v; Dał tedy nábudowáć okrętow doſtátek BielKron 191v, 54, 339v [3 r.], 441v; Aedificare et ornare classes, Budowáć y Gotowáć okręty. Mącz 269b; A dla tego ſię był znim ſtowárzyſzył áby zbudował okręty ktoreby chodziły do Thárſys BudBib 2.Par 20/36, 2.Par 20/36; KlonFlis D3.
»krolewski okręt« (1): Wiſsymirus wźiął krolewſki okręt ácżkolwiek go dobrze broniono BielKron 339v.
»lekki okręt« (1): Tegoż dniá náſz Hethman z lekkim okrętem obiechał położenie okrętow nieprzyiaćielſkich BielKron 459v.
»okręt morski« = navis maris Vulg; navis marina KlonFlis [szyk 3:2] (5): Wſſyſtkie okręty morſkie/ y żeglarze ich/ byli w ludu kupiectwá twoiego Leop Ez 27/9, Ez 27/5; Mącz 513a; PowodPr 2; KlonFlis C4v.
»okręt nieprzyjacielski« [szyk 1:1] (2): BielKron 459v; Corona navalis, Złoty wieniec/ który dawano temu/ który ſie naprzód w nieprziyacielski okręt puśćył. Mącz 66a.
»pan okrętu« (4): HistRzym 128v [2 r.], 129v; Gdy nálezli okręt/ w ktorym ſię ná morze puśćić mieli: Pan okrętu drożył ſię znaymem. SkarŻyw 134.
[»okręt przeprawny« = prawdopodobnie służący do transportu wojska: A iż w tym kilkanaście okrętów przeprawnych, walecznych i galer przyszło, [...] mniemał, aby mu na odsiecz króla polskiego lud przyszedł KromHist 27.]
»przodek okrętu« = prora Vulg, PolAnt (3): pocżynáli od przodku okrętu kotfice wyćiągáć Leop Act 27/30, Act 27/41; BibRadz Act 27/41.
»okręt rozbojniczy« = myaparon, navis praedatoria et piratica KlonFlis (2): tákże/ trudno ſie Wężá vſtrzec ma ktoby ſię ná ſlad iego ſpuſzcżáć miał/ ábo Okrętu rozboynicżego CzechRozm 130v; KlonFlis D marg.
»tył, [zad] okrętu, u okrętu« = rufa (1:1): KochOdpr B; Puppis – Tyl vokretu Calep [877]a; [ArtNom M5].
»okręt wojenny« = navis bellica PolAnt (3): Epibates, Lódź álbo okręt woyenny/ Z których walczą po morzu. Mącz 106b; BudBib 1.Mach 15/3[4]; Ktoremu Temiſtokles powiedział: żeby mogły być potáiemnie wſzytki okręty Lácedemońſkie woienne popalone Phil H4.
»okręt i galera« [szyk 1:1] (2): Bulgárowie/ Sławacy [...] zwiodwſzy z drugimi woyſkámi Saraceńſkimi bitwę/ Okręty im y Galeri dźiwnym fortelem popalili StryjKron 100, 657. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.]
»łódź a(l)bo (a, i też) okręt« [szyk 4:1] (5): HistAl B6; BielKron 55; Carbasus [...] Subtilne Płótno z którego żagle do łodźi á okrętów czinią. Mącz 38a, 106b; HistRzym 22. [Ponadto w połączeniach szeregowych 3 r.]
»nawa i (a(l)bo, a) okręt« [szyk 3:2] (5): Leop 1.Mach 11/1; Máiąc my iuż nawy y okręty pełne towáru/ vmyſliliſmy ſie puśćić do domu. BielKron 454, 451v, 454; PowodPr 2.
»okręt abo szkuta« [szyk 1:1] (2): GliczKsiąż Q2v; Naufragium, Rozbićie ſzkuty ábo okrętu. KlonFlis Ev marg.
okręt czego (1): á trudno ſie im obronić/ ieſli nie będzie kto miał pilnej ſtraży około ſiebie/ áby nie wypadł s tego okrętu powinnośći ſwoiey RejZwierc 47v.
okręt czyj [pron poss] (4): ábyś ſie wywroćił z okrętu ſwego/ tho ieſt z wiáry á s ftátecżnośći ſwoiey RejZwierc 177, 177; Ma ieſzcże tá wodá y morze tego świátá ſwoie wiátry ktore okrętem náſzym ſzawiáią y rzucáią KlonFlis A4v, B.
»wsieść w okręt« (1): wśiadł w pewny okręt/ w ktorym głębokie y burzliwe świátá tego y pokus ná nim/ morze przepłynie SkarJedn 38.
»wsieść w okręt« (1): Noe [...] wſiadł w okręt z żoną y s ſyny y z żonami ich. BielKron 4v.
Synonimy: 1. galera, galija, korab, nasad, nawa; a. archa.
JDok