« Poprzednie hasło: OPOWIEDAN | Następne hasło: OPOWIEDANY » |
OPOWIEDANIE (71) sb n
opowiedanie (47), opowiadanie (24); opowiedanie LibLeg, MurzHist, KromRozm II, BibRadz, CzechRozm (3), CzechEp, opowiadanie GlabGad GroicPorz (4), Leop (2), OrzQuin, RejPosWstaw, SkarKaz (5), LatHar (2), PowodPr, opowiedanie: opowiadanie LubPs (18:4), RejPos (8:1), WujJudConf (2:1), WujNT (11:1).
Oba o, oba a oraz pierwsze e jasne, końcowe e pochylone.
sg | pl | |
---|---|---|
N | opowiedani(e) | |
G | opowiedaniå | |
D | opowiedaniu | |
A | opowiedanié | opowiedaniå |
I | opowiedani(e)m, opowiedanim | |
L | opowiedaniu |
sg N opowiedani(e) (11). ◊ G opowiedaniå (10). ◊ D opowiedaniu (7). ◊ A opowiedanié (26); -é (1), -(e) (25). ◊ I opowiedani(e)m (2), opowiedanim (1) LubPs (2:1). ◊ L opowiedaniu (12). ◊ pl A opowiedaniå (2).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde w objaśnieniu s.v. opowiedzieć.
- 1. Publiczne głoszenie, rozpowszechnianie, rozgłaszanie (o naukach, idei, religii itp.) (50)
- 2. Przedstawianie, opisywanie słowami ustnie lub na piśmie, wykład, nauka, relacja (13)
- 3. Prorokowanie, przepowiadanie, zapowiadanie na przyszłość (3)
- 4. praw. Zawiadamianie sądowe o pozwaniu strony, nakaz stawienia się przed sądem (3)
- 5. praw. Publiczne pytanie skierowane przez wierzyciela do dłużnika w sprawie wykupu zastawu (1)
opowiedanie u kogo [= komu] (1): Opowiedánie Ewangeliey v wſzech narodow. WujNT Mar 13 arg.
opowiedanie komu (3): prośił [św. Rupert] Kśiążęćiá áby go wodą do innych miaſt w Noryku poſłał/ ná opowiádánie Ewánieliey świętey/ innemu pogáńſtwu. SkarŻyw 231; Poſłáni [apostołowie] ná opowiedánie Ewángeliey Zydom. WujNT Xxxxx2, 1.Thess 2 arg.
opowiadanie kogo [= nauki czyjej] (1): S. Antoni prośił ich/ [...] áby go do Sárácenow ná opowiádánie Chryſtuſa wyſłáli SkarŻyw 542.
W przeciwstawieniach: »odrzucenie, pisanie ... opowiedanie« (2): odrzuczenie zakonu á opowiedánie Ewányeliey. LubPs Lv marg; WujNT 486.
W charakterystycznych połączeniach: opowiedanie całe, nienakażone, prawdziwe (4).
»opowiedanie (świętej) prawdy [czego a. czyjej]« (4): Prawdziwe poznánye Páná bogá z opowiádánia ſwięthej prawdy iego. LubPs C2 marg; Ktorego [proroctwa] inácżey żadny poznáć nie może/ iedno przez opowiedánie prawdy Ewányeliey ſwiętey. LubPs T4, S2v, T4.
»opowiedanie słowa bożego (a. Boga)« (4): áby Páná Bogá przez opowiedánie práwdziwego ſłowá iego chwalili. LubPs M4; BibRadz II 132c marg; RejPos 277v; iż Apoſtołowie ſłużyli w opowiedániu ſłowá Bożego. WujNT 452.
»opowiedanie ustne« (1): áby [...] duſzá wyznawáłá ſwiętą chwałę Páńſką opowiedániem vſtnem Ewánieliey LubPs ff4v.
opowiedanie czego (8): Wyłożyłem tymi cżaſi Problemata, to ieſt gadki, Nie plotki ani mataninę, ale opowiadanie przycżyn rzeci rozmaitich przyrodzonych GlabGad A3; On na tyto namowy/ i opowiedaniá łaſki bożyi proſto powiedźiáł. Iá tęmu niewierzę. MurzHist I2v; LubPs F3, 13 marg, R5v; CzechRozm 27v; WujNT 1.Cor 1 arg; PowodPr 84.
opowiedanie czyje [w tym: G sb i pron (2), ai poss (2)] (4): kthore tho ſſam viſchey opyſſane w them lyſczye y michmi opowyedanye yego y wiznanye dworzanyna hoſpodarſkyego [...] wkxygy [!] zamkv krzemyenyeczkyego zapyſſacz kazały LibLeg 11/157; A thu iuż pilnie ſłuchay ſrogiego opowiedánia Páńſkiego/ przecż tho cżynić racży RejPos 260, [308]; Co prześię wedle opowiedánia ducha ś. ſłużyć nie może/ iedno hárdemu/ pyſznemu/ wynioſłemu CzechEp 373.
W charakterystycznych połączeniach: opowiedanie jawne, srogie.
»przypominanie a opowiedanie« (1): TEn wſzytek Pſalm ni o cżym ſie inym nie tocży/ iedno ieſth w nim przypominánie á opowiedánie wiecżnych dobrodzyeyſthw Bożych LubPs R5v.
»rozprawa i opowiedanie« (1): A oni mędrkowie á náucżeni w zakonie [...] nic ſobie nie poważyli v ſiebie oney roſpráwy y onego opowiedánia Páńſkiego. RejPos [308].
opowiadanie czego (2): którégo [proroka Micheasza] prze prawdźiwé opowiádánié vpadku Królewſkiégo/ y Króleſtwá iego/ fáłſzywi Prorocy vpoliczkowáli byli OrzQuin Z4v; Wſpomni ná [...] Mąk przyſzłych opowiádánie. LatHar 497.
Synonimy: 1. mowienie, przepowiedanie; 2. opisowanie.
Cf OPOWIEDAĆ
KK