[zaloguj się]
[pdf]

OPRZYKRZYĆ (5) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja
inf oprzykrzyć
praet
sg pl
1 m -m oprzykrzył m pers
3 m m pers oprzykrzyli
conditionalis
sg
3 m by oprzykrzył

inf oprzykrzyć (1). ◊ praet [1 sg m -m oprzykrzył.] ◊ 3 pl m pers oprzykrzyli (1). ◊ con 3 sg m by oprzykrzył (1). ◊ part praet act oprzykrzywszy (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Znaczenia
Obrzydzić, omierzić [co komu] [w tym: sobie (3)] (5): Skánderbeg aby mu oprzykrzył thę woynę/ zebrał ſie z nowu vderzył w nocy po kſiężycu na Tureckie woyſká BielKron 248; RejPosWstaw [1432]v; ſpodziewáiąc ſię/ iż Wołoſzy oprzykrzywſzy ſobie ſrogie y Tyráńſkie pánowánie Stephánowo/ do niego mieli przyſtáć StryjKron 672; NiemObr 80; KlonWor ded **2; [Bo ieſt tego dośić/ że Chrześćiánie oprzykrzywſzy ſobie krzywdy y pychę turecką/ dáleko od gośćińcá ſię ſádowią BusLic 8v; ZbylPRozm D4].

Synonimy: obrzydzić, ohydzić, omierzić.

Formacje współrdzenne cf PRZYKRZYĆ.

Cf OPRZYKRZENIE

TZ