OSKOCZYĆ (33) vb pf
Oba o prawdopodobnie jasne (tak w o- oraz skoczyć).
Fleksja
praet |
|
sg |
pl |
1 |
m |
-m oskocz(e)ł |
m pers |
|
3 |
m |
oskoczył |
m pers |
oskoczyli |
n |
|
subst |
oskoczyły |
inf oskoczyć (5). ◊ fut 3 sg oskoczy (1). ◊ 3 pl oskoczą (4). ◊ praet [1 sg m -m oskocz(e)ł.] 3 sg m oskoczył (2). ◊ 3 pl m pers oskoczyli (17). subst oskoczyły (1). ◊ part praet act oskoczywszy (3).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przyładów) i XVIII w.
Nagle okrążyć, osaczyć, otoczyć kogoś, coś;
circumvenire Modrz [w tym: kogo, co (31)] (33):
RejFig Bb2;
A gdy ſzli ſpáć/ Sodomſcy ludzye oſkocżyli dom Lotow BielKron 12;
gdy przyſzli [Turcy] pod gorę gdzie były woyſká Skánderbegowe oſkocżyli Turki y zbili ie iż ich máło vbiegło BielKron 247;
w tey bitwie padł koń z Skánderbegiem/ á w ten cżás go Turcy oſkocżyli/ ále go ſwoi obronili BielKron 256v;
Kárdynał [...] zápowiedział mſzey ſłużenie/ tám wnet oſkocżyli Kárdynałá iż muſiał rozgrzeſzyć zapowiedź BielKron 324v,
52v,
214,
256v,
327v,
406 (
13);
Potym iákoś s przygody onego nieboraká źwirzętá oſkocżyły/ y máło go nie rozdrapáły. RejZwierc 98v;
Zámknieſz ſie w domku ſwoim/ áli cie álbo ogień oſkocży/ ábo ſie złodziey do ciebie podkopa. RejZwierc 151v;
oni pśi niecháiąc ſiebie oſkocżyli Wilká y kąſáli. BielSpr 39v,
66v [2 r.],
67;
PaprPan A3v;
ModrzBaz 115;
[Bom go [jesiotra] śiećiámi przy brzegu oſkocżeł BielawMyśl F2].
Zwroty: »oskoczyć w koło« [
szyk zmienny] (
7):
Krol Boleſław przypadſzy z ludem oſkocżył ie w koło/ poráźił Zbigniewow lud y ſámego poimał BielKron 351v,
30v,
247,
250;
Cżołá wielkie cżynią/ Rogi zákrzywione ſtáwią/ iáko gdy Niewod idzie w Wodźie/ godząc ná to iákoby nieprzyiaćielſkie woyſko oſkocżyli w koło á wegnáli w pośrzodek iáko ryby w máthnię BielSpr 55,
56v,
67v.
»oskoczyć w ciasnym miejscu« (1): tám ośḿ mężów co naprzednieyſzych Turcy oſkocżyli w ćiáſnym mieyſcu/ w pogoni/ y poimáli BielKron 256.
»oskoczyć zewsząd, ze wszech stron« (1:1): Abowiem oſkocżyli mię zewſſąd ſprzećiwnicy moi RejPs 31v; To ieſt fortel nawiętſzy ná Niemca zbroynego/ Oſkocżyć go ze wſzech ſtron/ vcżynić głodnego. BielSjem 33.
Szereg: »oskoczyć i oblec« (1): tám ie [Izraelitów] Egipcżycy w koło oſkocżyli y obiegli BielKron 30v.
W przen (1): Swiadcży pychá y zazdrość nádęte łákomſtwo/ Fáłſz/ zdrádá/ gniew/ ſtrách/ żałość/ y márne pochlebſtwo. [...] A wierz mi gdy nędzną myſl ći wſzyſcy oſkocżą/ Iuż rozum/ boiaźń Bożą/ k zyemi wnet potłocżą. RejWiz 137v.
Synonimy: oblec, obtoczyć, okrężyć, otoczyć.
Formacje współrdzenne cf SKAKAĆ.
Cf OSKOCZONY
IM