Zanurzyć w płynie;
intingere Vulg, PolAnt, Mącz [w tym: co (98), kogo (1), w czym (91)] (108):
Ten to był Achilles/ o ktorym Poetowie piſáli iż go mátká Tetidis/ gdy ieſzcże był dzyecięciem rozmocżyłá w iezyerze piekielnym Wulkánowym [...] y sſtał ſie wſzytek iáko żelázny BielKron 56.a.
Aby stało się mokre: umoczyć, zamoczyć (93):
Theż na zapalenie wątroby/ ſok tey cżyrwoney gliki z mlecżową vodką, trochę prziłożiwſzi cżirwonych ſandalow/ w aptecze ſą/ á zmieſzawſzi to ſpołem rozmocż wtym faczelet lethnie ciepło prziłoż na wątrobę po kilko kroć á vgaſi ie. FalZioł I 21c;
Theż w tym ſiropie [z jesionu] rozmocż gębkę/ á przykładay na żywoth/ bo zaſtanawia biegunkę FalZioł I 53c;
Theż proch kamphory s prochem ſpaloney pokrzywy/ ty prochi zmieſzać s ſokiem ſporiſzowym á wthym rozmocżyć bawełnę á kłaſć w nos/ krew zbytnie płynączą z noſa zaſthanawia FalZioł I 70d;
Też ku pobudzeniu przirodzoney choroby paniam/ Wezmi korzenia ſlazowego tak długo iako palecz albo trochę dłużey á oſkrob trochę z wierzchu á pothym rozmocż w miedzie á poſip trochą z wierzchu prochem dijagredij [...] włoż do macicze FalZioł I 81b;
Theż vcżyniwſzy z mydła cżopek rozmocż gi w Oliwie albo w maſle á prochem tej Coloquintidi z wierzchu poſyp na cżopek/ mocznie wyciąga niecżyſtoſci z żiwota FalZioł III 3b;
A gdy proch Sandalow zmieſzaſz ſtrochą Kanfory, z wodką rożaną/ á rozmocżywſzy w thym chuſtecżkę przyłożyſz ſobie na ſkronie/ boleſć głowy vſmierza FalZioł III 11d;
[po wsadzeniu brzemiennej na specjalny stołek] Ma kazać baba onym Stolczem chwiać [...] á ſama przed ocżyma oney paniey ma ſiedzieć á, pilnie bacżyć iako ſię dziecię obracza/ potym rozmocżiwſzy rękę w migdałowym oleyku albo w Lilijowym: ma żiwota poprawować y z inſzemi drogami/ aby były ſprawne ku ſnadnemu porodzeniu. FalZioł V 20b;
[na płynięcie ropy z uszu] Wezmi wełnę wyprawioną/ á thę wełnę w cżyrwonem winie á w miedzie przeſnym rozmocżywſzy/ vcżyń knoth á wpuſć w vcho FalZioł V 40;
LEkanie na dziecię przez ſen przychodzi [...], K themu przed ſamym położeniem/ rozmocżywſzy w przeſnym miedzie palecz/ namaży onemv dziecięciu ięzyk, iżby tak ſobie onę ſłodkoſć mogło połykać FalZioł V 43,
I 2b,
14b,
16d,
21c,
30b (
72);
kto ſie dotknął vmárłego cżłowieká gdzyekolwiek/ był niecżyſty ſiedḿ dni/ [...] y dom y nacżynie gdzye vmárł wſzytko było niecżyſte do ſiodmego dniá. Wzyął tedy ktory cżłowiek cżyſty popiołu iáłowice żołtey paloney/ roſpuśćił z żywą wodą/ rozmocżył w tym Izop/ kropił ludzi/ dom/ nacżynie/ y wſzytek ſprzęt domowy/ zeprawſzy ſzáty y ſam ſie vmywſzy/ był zdrow. BielKron 37;
Moiżeſz pálec rozmocżył we krwi iego [cielca]/ pomázał rogi v ołtarzá w koło BielKron 37v;
przyſięgáli też y Tátárowie ſwoim obycżáiem ná ſzáble/ ktore rozmocżywſzy w wodzye/ wodę wypili BielKron 400v,
30,
38,
64v;
Calamum intingere de scribente dixit Quintil. Piorko rozmoczyć. Mącz 440b;
Ale ieſliby tákowa ſzczkawká byłá/ coby kichánim odegnána być niemogłá/ weźmiſz bobrowych ſtroiow tłuczonych/ á rozmieſzay go wodką miętczáną/ dáyże ćiepło choremu pić/ á wtimże chuſtę rozmoczywſzy ná żołądek przyłoż. SienLek 97v;
Vtłucz piołynu świeżégo/ á ſok s niego wyćiśń/ zmieſzayże go z miodem ná poły/ á vczyniwſzy knotek z ſtárey chuſtki lniáney/ wtym ſoku rozmocz/ á w ránę wtykay SienLek 127,
40,
54v,
64,
111,
114,
145v;
RejPos 103v [2 r.];
[na wypadek pożaru każdy gospodarz] Niech ma prześćierádło ábo chuſtę ná długiey tycży/ ktorąby rozmocżywſzy [quo udo] ogień gáſzono ModrzBaz 83v;
[Oycze Abráámie/ ſmiłuy ſye nádemną/ á zeſli Lázárzá áby koniec pálcá ſwego rozmocził w wodźie/ żeby ięzyk moy ochłodźił. ZebrzydOdpow a3].
rozmoczyć czego (1): Wezmi Lupines/ á zetrzy ie na mąkę, Potym wezmi prochu napalonego z chuſt wiotchych A to ſpołem powarzywſzy w cżyrwonym winie/ rozmocżywſzy w tym Lnianych pacżeſi/ przyłoż na wydęty pępek FalZioł V 42.
W porównaniu (1): Ale iákochmy ſkoro tám was wſpomionęli/ To ſie wnet zápłonęłá by we krwi rozmocżył/ Trudno miłość zátáić káżdy to obacżył. RejWiz 40v.
W charakterystycznych połączeniach: rozmoczyć bawełnę (kęs, zwitek bawełny) (17), chust(k)ę(-eczkę) (26), czopek (4), facelet(ek) (11), gębkę (9), izop (snopek izopu) (4), knot(ek) (3), paczesi (3), palec (3), piorko, sukienny płat, rękę, wełnę (4); rozmoczyć w dryjakwi (2), w gorzałce, w krwi (6), w maśle, w miedzie (3), w occie (5), w olej(k)u (5), w oliwie (2), w soku (9), w syropie, w tłustości (2), w winie (2), w wodce, w wodzie (3).
Zwrot: peryfr. »rozmoczyć rękę« = odnieść korzyść, dorobić się (1): (did) Mytnik. (–) Wierę pánie bárzo głupie/ Iákoś dziſia w Polſzcże kupie/ By też wierę dárł przezdzięki/ Nie máſz w cżym rozmocżyć ręki. (did) Podſkárbi. (–) Przetho nie máſz iże drzecie/ Máło nie dwá kroć bierzecie RejZwierc 234.
b. Aby nasiąkło: nasączyć (10): OpecŻyw 94v; [sposób na omdlewanie:] tedy ſok miętki ſtrochą ocztu zmieſzany/ á potym vgrzey grzankę á rozmocż ią w tem oczcie/ ktorą trzymay przed noſem y przed vſty FalZioł I 82a; Tez drugie lekarzſtwo [chroniące przed zarażeniem w czasie morowego powietrza]. Rozmocż białego chleba w małmazijey kielko kęſow/ á niżli zdomu wynidzieſz: z iedz. FalZioł V 72v, V 90v, 92, 113v; [Jezus wskazał swego zdrajcę:] Ten ieſt kthoremu ia zmacżány chleb podam. A pothym rozmocżywſſy chleb podał Iudaſſowi Simonowemu Iſkárioćie. Leop Ioann 13/26; BibRadz Ioann 13/26; BielKron 53; Ktemuż też bárzo ſłuży/ gdy ſye kto krtuśi á iedzenia y pićia záchowáć niemoże/ náwarz w ocćie miętki s piołynem/ á w they iuſze grzankę rozmocz z białego chlebá/ tęż ziedz/ máſtykowem prochem poſypawſzy. SienLek 98v.
c. Aby namiękło: rozmiękczyć (1): (nagł) Na ſpędzenie zmaz z wſzelkiey ſzaty iedwabney. (–) Wezmi gliny [...]/ żołtek iaiowy, [...] wodi ſtudzienney [...]/ zmieſzay wſzytko dobrze w doniczy á vcżyń z niego iakoby moſkalik/ ktori vſuſz dobrze á ſchoway A gdy będzie trzeba: wezmiſz tego moſkala yle trzeba/ á rozmocżywſzi trochę: rozciągaj iakobi naplaſtr czo na cieniey możeſz á gdzie ſzata ieſt zmazana: prziłoż na ti mieſtca aż vſchnie FalZioł II 20a.
d. Aby sporządzić mieszaninę (2): Na wrzedzienicze vwarz gir rozmocż w mleku á prziłoż/ boleſć vſmierza. FalZioł I 96a, I 141c.
e. Aby otrzymać materiał do wytworzenia czegoś [z czego] (1): [skowronek] Zlećiawſzy z płotá ſzukał źiarnecżká iákiego/ Z ktoregoby náwárzyć mogł też piwká ſwego. Nálazł źiarnko ięcżmienne nie máiąc innego/ Nacżynia w ktorymby ſłod rozmocżyć mogł z niego. Nádlećiał ſtopę końſką w ktorey było wody. CzahTr K4v.