« Poprzednie hasło: [OSTYDŁO] | Następne hasło: OSTYDNĄĆ » |
OSTYDŁY (13) part praet act
o prawdopodobnie jasne (tak w o-).
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | ostydły | f | N | ostydłå |
A | ostydły | A |
pl | ||
---|---|---|
G | ostydłych | |
A | m pers | ostydł(e) |
subst | ostydł(e) |
sg m N ostydły (5). ◊ [A ostydły.] ◊ f N ostydłå (5). ◊ pl [G ostydłych.] ◊ A m pers ostydł(e) (2). subst ostydł(e) (1).
Sł stp notuje, Cn: ostygły, Linde XVI – XVII w. s.v. ostydnąć, ostygnąć.
- 1. Który ostygł (11)
- 2. Martwy, nieżywy
(2)
- Przen (1)
W porównaniu (1): Ten brzydki ieſt Chriſtuſowi y kośćiołowi iego: iáko letnia wodá żołądkowi/ ktora go do womitu przywodzi: y przeto obiecuie/ że tákie oſtydłe/ iáko pokarm nieſtráwny/ chce precz wyrzućić od śiebie. WujNT 848.
»zimny a ostydły« (2): á coż potym kiedy ſzcżyrey á ſerdecżney miłośći nie ma ku temu to Bogu ſwemu [człowiek próżny]/ iuż ieſt źimna á oſtydła y nikcżemna wiárá iego. RejAp 29v, 29v.
W przeciwstawieniu: »ostydły ... żywy« (1): Płácże Venus wolnowłoſa/ od żalu opada/ [...] Więcey niż Adonideſá Cyprſkiego żáłuie/ A oſtydłe vſtá vſty żywemi cáłuie. KlonŻal B3v.
Synonimy: 1. chłodny, letni, ochłodły, oziębiony, oziębły; 2. martwy, nieżywy, umarły, zmarły.
EW