[zaloguj się]
[pdf]

OSZPECAĆ (5) vb impf

oszpecać (4), oszpacać (1); oszpecać BibRadz, Calep (3); oszpacać KwiatKsiąż.

-c- (4), -cz- (1) KwiatKsiąż.

Wszystkie samogłoski prawdopodobnie jasne (tak w oszpecić, oszpacić oraz -ać).

Fleksja
inf oszpecać
indicativus
praes
sg
1 oszpecåm
3 oszpecå
conditionalis
pl
3 m pers by oszpacali

[inf oszpecać.] ◊ praes 1 sg oszpecåm (3). ◊ 3 sg oszpecå (1). ◊ con 3 pl m pers by oszpacali (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. oszpecić.

1. Zniekształcać, deformować; deformare, devenustare Calep (2): Deformo ‒ Szkaradzę, oſzpecąm. Calep 297a, 315b; [Oſzpecam/ Deformo, deturpo. Volck Ppp4].
2. Zniesławiać, okrywać hańbą, bezcześcić (3):

oszpecać kogo, co (2): Tá Cerymonia ktemu człowieká wiedźie/ áby obaczył wielkość grzechu/ ktory oſzpeca poczęćie y národzenie iego/ ták iáko było poſzpećiło y przodki iego BibRadz I 63d marg; KwiatKsiąż B4; [Aby [...] Strzegli ſię wſzelkiey zmázy y nie zbożnych zloſci/ Ktore zwykły oſzpecáć naſlachetnieyſzego KołakWiek B2].

oszpecać czym (2): aby ći ktorzyby oſoby godność mieli/ wyſtępkami a ſzkaradośćiami iey nieoſzpacżali KwiatKsiąż B4. Cf Zwrot.

Zwrot: »mordem oszpecać« (1): Funesto, Caede polluo, funere inquino – Mordem oſzpecąm. Calep 442b.

Synonimy: 1. oszkaradzać, szkaradzić; 2. hańbić, osławiać, plugawić, sromocić.

Formacje współrdzenne cf SZPECIĆ.

IM