[zaloguj się]
[pdf]

PANICZKOWAĆ (4) vb impf

Oba a oraz o jasne.

Fleksja
inf paniczkować
indicativus
praes
sg
1 paniczkuję
3 paniczkuje

inf paniczkować (1). ◊ praes 1 sg paniczkuję (1). ◊ 3 sg paniczkuje (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów).

Próżnować, spędzać czas na rozrywkach (o młodym mężczyźnie); graecari, ludos facere, obsequi animo suo Mącz (4): Obsequi animo suo, Co duſzká raczy czynić/ pániczkowáć/ bieſiad á towárzyſtwá pátrzić. Mącz 385d, 148b.
Szereg: »paniczkować, (albo) prożnować« (2): Vide ut ociosus incedit, Bá bacz álbo poyźrzi yáko ſobie pániczkuye/ álbo prożnuye. Mącz 259a, 198d.

Synonimy: biesiadować, lostować, prożnować, używać.

Formacje współrdzenne cf PANOWAĆ.

Cf PANICZKUJĄCY

LWil, (ZZa)