PATRZAJĄCY (13) part praes act
patrzający (12), patrzając (1); patrzający : patrzając WujNT (1:1).
Oba a jasne.
Fleksja
sg |
m | N | patrzający |
G | patrzając(e)go |
pl |
N |
m pers |
patrzający |
subst |
patrzając |
G |
patrzających |
D |
patrzającym |
A |
m pers |
patrzając(e) |
sg m N patrzający (3). ◊ G patrzając(e)go (1). ◊ pl N m pers patrzający (3). subst patrzając (1). ◊ G patrzających (1). ◊ D patrzającym (3). ◊ A m pers patrzając(e) (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. patrzać.
1.
Postrzegający wzrokiem: oglądający, spoglądający; widzący; obserwujący;
contemplans Mącz; adspiciens Vulg (10):
Contemplans, Pátrzáyąci/ poglądáyąci. Mącz 443c.
patrzający na co (1): iże Gwar podnieſyenim pálcá wielkiego vwinąwſzy go w rękaw czynią/ co ſie wiele ludźiom pátrzáiącym ná tho zda być nieiákim ſzyderſtwem GroicPorz v2v.
W połączeniu z przysłówkiem wyrażającym określone uczucie (1): Tetrici – Srodzi, kwaſno patrzaiąci. Calep 1061b.
Wyrażenie: »patrzając z daleka« (1): Były też y niewiáſty pátrzáiąc z dáleká [de longe adspicientes] WujNT Mar 15/40.
α.
W funkcji rzeczownika;
spectator Modrz (5):
Abowiem kto z was chcąc budowáć wieżę/ nie pierwey śiadſzy oblicza nakład/ [...] áby ſnać/ gdyby záłożył fundáment á nie mogł dokończyć/ wſzyścy pátrzáiący [omnes qui vident incipiant] nie poczęli śmiać ſię z niego WujNT Luc 14/29.
patrzający z czego [= skąd] (2): Vmieć ſie podſzáncowáć/ ſtać ná dobrym ráźie/ gdzieby był/ pátrzáiącym z błánkow/ ná przekáźie. BielSat N [idem] BielSjem 36.
patrzający na kogo (1): áby ten męſtwo ábo godność iáką cżuł do śiebie/ kto znák iey nośi. Bo ieſli inácżey/ tedy y oſzukawa ocży ná ſię pátrzáiących/ y złym przykłádem Rzecżypoſpolitey ſzkodźi ModrzBaz 51v.
Szereg: »patrzający i słuchający« (1): Káżdy tedy ma ſię pilnie ſtáráć o to/ żeby w żyćiu ſwem y w obycżáioch [...] niemiał/ nic prożnego/ nic obłudnego/ nic tákiego coby z gránic prawdy wykrocżyło/ ábo pátrzáiące y słucháiące [spectatores auditoresque] zdrádźić y oſzukáć mogło. ModrzBaz 60v.
a. Przebywający z kimś, obcujący bezpośrednio [na kogo] (1): Ale iż iuż [Pan Jezus] wźięty ieſt od ocżu ludzkich: tedy trudno wzywáć przytomnośćią ćieleſną od nas oddalonego/ [...] áni ná nas teraz pátrzáiącego CzechRozm 192v.
2.
Myślący o czymś, rozpatrujący, rozważający (1):
Wyrażenie: »daleko naprzod patrzający« (1): [Zygmunt I] Był to cżłowiek dáleko naprzod pátrzáiący [multum providens] á powinnośći ſwe oſtrożnie vważáiący ModrzBaz 106v.
3. Starający się o coś, chcący czegoś [czego] (1): Oto ludzie ziemſcy/ ludzie rozumom ſwym dufáiący/ ludzie rzecży thylko ziemſkich pátrzáiący [...] RejAp 104v.
*** Bez wystarczającego kontekstu (1): miłuiący, rymuiący, broniący, poglądáiący, pátrzáiący. JanNKar G2v.
Synonimy: 1. obaczający, oglądający, widzący.
Cf PATRZAĆ, PATRZĄCY
SBu, (KWysz)