[zaloguj się]
[pdf]

PLEBS (2) sb m

plebs (1), plebes (1); plebs GórnRozm; plebes BielKron.

e prawdopodobnie jasne (tak w plebeusz).

Fleksja
sg pl
N plebs
G plebes(o)w

sg N plebs (1). ◊ pl G plebes(o)w (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Niższe warstwy społeczne, pospólstwo [plebs vel plebes – pospolity lud, gmin Mącz 303c; – pospolstwo, lud Calep; pospolstwo, gmin, lud pospolity – plebs Cn] (2): Poſpolitemu cżłowieku dał też trzy rzecży mieć w swey mocy/ rádę wybierać/ práwá ſie wywiádáć/ á woynę ſkázowáć gdy krol każe (marg) Dáry Plebeſow. (–) BielKron 99v; Ták ieſt/ iż plebs v nas nie záżywá Wolnośći/ ále iey też chłopſtwu nie trżebá/ bo Wolność byłáby ku ich ſkáźie GórnRozm B.

Synonimy: gmin, »lud pospolity«, «lud prosty«, pospolstwo.

MC