PLĘSAĆ (29) vb impf
W inf plęs- (9), pląs- (1) BielSpr. ◊ W imp plęs-, plęsz- (3) JanNKar, JanNKarKoch (2), pląsz(-), pląs- (3) LubPs, KochPs, RybGęśli. ◊ W pozostałych formach pląsz-, pląs-.
W formach osobowych: pląsz(-) (
13), pląs-
Leop (
2), plęs- (
2)
JanNKar,
JanNKarKoch, pląsåj- (
1)
LubPs, plęsz- (
1)
JanNKarKoch.
a jasne.
Fleksja
| inf |
plęsać, pląsać |
| indicativus |
|
praes
|
|
sg |
pl |
| 1 |
pląszę |
|
| 3 |
pląsze |
pląszą, pląsą |
| imperativus |
|
sg |
pl |
| 2 |
pląsz |
plęście, plęszcie, pląsåjcie, pląszcie |
inf plęsać (9), pląsać (1). ◊ praes 1 sg pląszę (3). ◊ 3 sg pląsze (3). ◊ 3 pl pląszą (4), pląsą (1). ◊ fut 3 sg m będzie pląsåł (1). ◊ imp 2 sg pląsz (1). ◊ 2 pl plęście (2), plęszcie (1), pląsåjcie (1), pląszcie (1). ◊ part praes act pląsząc (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.: pląsać, plęsać.
1.
Tańczyć;
tripudare Calep; gesticulari Cn (23):
A wſzemu cżas ma być ſłuſznie vpátrowan/ kiedy oráć więc oráć/ kiedy plęſáć więc plęſáć/ kiedy ſie bić więc ſie bić. RejZwierc 113;
JanNKar F4 [2 r.];
JanNKarKoch F3 [2 r.];
Calep 1087b;
Ani pląſz gdyć Fortuná twarz iáſną pokaże/ Ni ſię moſtem kłádź gdy ćię niepogodá ſkarze. RybGęśli C.
W połączeniu szeregowym (1): Podżega ich on Bożec [Bachus]/ gdy ſok iego piią; Więc pląſzą/ więc ſzáleią/ y bębnią/ y wyią. KlonWor 6; [FalcSpr 110].
[Przysłowie: Iuż odwaſz ſobie ták plęſáć/ Iako będą bębnać. TerentMatKęt S4.]
Zwrot: »pląsać nogami« (1): Complodo – Pląſzę nogami, albo rękami klaskąm. Calep 228a.
Szeregi: »gąść a (i) plęsać« (
3):
tá iſta Kſiężná imieniem Lucyná przyprawiwſzy ſie/ przyſzłá przed oycá przed iego gośćie/ y pocżęłá gąść á plęſáć HistRzym 12v,
12v,
13.
»grać a plęsać« (1): wźiąwſzy Apollon gęſle/ pocżnie gráć bárzo wdzięcżnie/ á plęſáć wybornie HistRzym 13.
»skakać, plęsać« (2): gdy Heród cżynil gody ſwégo narodzeniá/ dziéwka onéy tzudzolożnice Herodias/ ſkácżątz/ pląſſątz/ odzierżala ijż ſcięto głowę Iána ſwiętégo OpecŻyw 47v; RejJóz C8v.
W przen (1): PLąſze dworynkowa Łobzenicá Ze záś ma ná ſwym łonie lubego dźiedźicá. RybWit B3v.
Przen (3):
GroicPorzRej C4;
Więc ieſli ſye vſtrzeżeſz z młodu tego kátá [miłości] Wiérzmi/ żeć przydźie plęſáć ná twé śiwé látá. PudłFr 34.
[Zwrot: »w boju pląsać« = bić się: Ale ia pytam oto ieśliże z was káżdy/ Vmiałby w boiu pląſáć/ y był gotow záwżdy/ Oyczyzny ſwoiey záwſze mężną ręką bronić. ZbylPRozm Dv.]
Szereg: »skakać, pląsać« (1): Skaczćie polá/ pląſzćie láſy: Bliſko ſą żądáné cżáſy. KochPs 145.
a.
O zwierzętach (3):
Więc y Koni też náſzy pląſáć náucżyli/ Kiedyby chciał vćiekáć/ ále śiwy zmyli. Wſpina ſie/ á nic z mieyſcá/ cżáſem zrzući BielSpr C2.
W połączeniu szeregowym (1): Zátnie bicżem: Wożniki z nagłá ſię porwawſzy Dobrze z ſkor nie wyſkocżą/ bieżą/ pląſzą/ rzáią RybGęśli Cv.
Przen [czym] (1):
Skrzydłámy pląſzą po pod niebiu ptacy/ Tám bez fráſunku y bez wielkiey pracy/ Iuż ſobie gorą/ iuż buiáią niſko KlonFlis B4v.
α. [Podskakiwać [k czemu]: W iedney knieiey ćielęćiſzcżk orſzak drobny ſtoij/ W drugiey iágniąt: á kożde pląſze k máći ſwoiey. RybWiersze A4.]
2.
Uderzać rękami klaskać;
plaudere Vulg, Calag; complodere Mącz (6):
Mit den henden platzen. Płęſáć [!] Koskáć. Plaudere manibus. Calag 352a.
Zwrot: »rękoma (a. rękami u. ręką) plęsać« = plaudere manibus Vulg; complodere Mącz [szyk zmienny] (4): WSzyſcy narodowie rękámi pląſaycye/ Z weſołemi głoſy Bogu záſpyewaycye LubPs M4v; Leop Eccli 12/19; Mącz 303c; pląſze rękomá ná trećie Zydowin vſzárgány w płáſkátym bierećie KlonWor 78.
Przen (1):
Zwrot: »pląsać rękami« (1): Rzeki pliąſą rękámi [Flumina plaudent manu]/ ſpołem gory będą ſie weſelić od oblicżnośći Páńſkiey Leop Ps 97/8.
Synonimy: 1. skakać, tańcować; 2. klaskać, klesktać, kośkać.
Formacje współrdzenne: popląsać, spląsać; przyplęsować.
Cf PLĘSANIE
DDJ