« Poprzednie hasło: PŁAWIĆ | Następne hasło: PŁAWIENIE » |
PŁAWIĆ SIĘ (19) vb impf
sie (18), się (1).
a jasne.
inf | pławić się | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | pl | ||
1 | pławię się | ||
3 | pławią się |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | pławił się | m pers | pławili się |
f | pławiła się | m an |
conditionalis | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | by się pławili |
inf pławić się (4). ◊ praes 1 sg pławię się (1). ◊ 3 pl pławią się (2). ◊ praet 3 sg m pławił się (3). f pławiła się (1). ◊ 3 pl m pers pławili się (6). ◊ con 3 pl m pers by się pławili (2).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde także XVII(XVIII) w.
- 1. Podróżować statkiem, przeprawiać się przez wodę
(17)
- Przen (1)
- 2. Nurzać się w wodzie (2)
pławić się przez co (5): V Peſztu ich [Turków] wiele Węgrzy poráźili gdy ſie przez Dunay płáwili ná zad. BielKron 311v, 436; [Tátárowie gdy z woyſkiem iádą przez tę rzekę ták ſie zwykli płáwić: Nawiążą dwá ſnopy trzćiny/ y zforuią konie iáko pſy [...] BielKron 1597 629]. Cf »przez morze się pławić«.
pławić się na czym (1): Przecż krolu więcey dufaſz drewnu niepewnemu [tj. szkucie]/ Co ſie ná nim płáwić chceſz/ lepiey dufay temu/ Zelázu pewnieyſzemu/ á Rycerſtwu ſwemu. RejZwierz 29.
[pławić się po czym: Aſz więc drugi myſląc puścić ſie ná wodę/ y po niebieſpiecżnych wálech/ pocżynáiąc ſie płáwić [per feros fluctus iter facere incipiens]: wzywa drzewá mdleyſſego niż ono ktore go nieſie. Leop Sap 14/1 (Linde).]
pławić się dokąd (4): RejZwierz 45; było w mieśćie miedzy Turki thák ćicho/ áż mnimáli náſzy by ſie do Budzyniá płáwili BielKron 314v, 312v; KochFr 99.
»w nasadziech, w okręciech się pławić« (1:1): [Artemizyja królowa Karyjska] Ony [Rodiany] w mieſcie ná łupiech márnie poráźiłá/ Potym ſie w ich okręciech do Rodys płáwiłá. RejZwierz 45; BielKron 314v.
»pławić się po wodzie« (1): Też y ci bliſko ſmierci ktorzy ſie pławią po wodzie. BielŻyw 22.
Synonimy: 1. pływać, żeglować; 2. kąpać się, nurzać się.
Formacje współrdzenne cf PŁAWIĆ.
JR