[zaloguj się]
[pdf]

PŁONO (3) av

płono (2), płonno (1); płono RejZwierz, KochTr; płonno Mącz.

Oba o jasne.

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.: płonnie.

Bezużytecznie, bezcelowo, na próżno (3): o złá Perſephono/ Mogłáżeś ták wielu łzam dáć vpłynąć płono? KochTr 7.
Zwrot: »płonno leżeć« (1): Nihil est damnosius deserto agro, Nic nie yeſt ſzkodliwſzego yáko rolą płonno leżeć. Mącz 77d.
Przen (1):

W porównaniu (1): Tákże też iáko rydlem/ ruſzay przyrodzenia/ A dodáy mu ze cnoty/ wdzyęcżnego naſienia. Niech ták płono nie leży/ by Lopian s Pokrzywą/ Miałći márnie zágłuſzyć/ náturę cnotliwą. RejZwierz 138v.

Zwrot: »płono leżeć« (1): RejZwierz 138v cf W porównaniu.

Synonimy: daremnie, daremno, darmo, jałowo, prożno.

MN