| « Poprzednie hasło: PROŻNIENIE | Następne hasło: PROŻNOCHLEB » |
PROŻNO (724) av
[OpecŻywSandR nlb 6, KochTr 3, WisznTr 9 (znacz. 6. Fraza) może N sg n od próżny]prożno (370), prozno (289), prażno a. prazno (1), prożno a. prozno (64); prożno ForCnR,, BielŻyw, MiechGlab, MurzHist (5), LubPs (14), RejWiz (16), OrzList, UstPraw (2), KochZuz, RejZwierz (3), GrzegRóżn (3), KwiatKsiąż, Mącz (30), Prot, ProtStoj, RejAp (8), GórnDworz (5), RejPos (24), RejPosWiecź2, RejPosWiecz3, GrzegŚm, HistLan (5), RejZwierc (12), BielSpr (2), RejPosWstaw (2), Strum (2), PaprPan (6), StryjKron (16), CzechEpPOrz, NiemObr (8), KochEpit, KochSz (2), KochWz, WisznTr (8), GórnRozm (3), KochProp, KołakCath, KmitaSpit (2), CiekPotr, PaxLiz (2), SkarKazSej (2), KlonWor (8), PudłDydo (3), SzarzRyt; prozno BierEz (19), OpecŻyw, OpecŻywPrzedm, OpecŻywSandR, March3 (3), RejPs (3), RejRozpr (4), KromRozm II (2), KromRozm III, GliczKsiąż (3), GroicPorz, KrowObr (21), KochSat, OrzQuin, SienLek (2), BiałKat (3), WujJud (7), WujJudConf (2), MycPrz (4), WierKróc, KochOdpr( (3), Calag (2), MWilkHist (2), KochJez, KlonŻal (8), KochMuza, KochPhaen, BielSjem (5), KochPam (3), KochPieś (9), KochSob (4), KochTarn, PudłFr (11), KochWr, ZawJeft, GostGosp (3), GórnTroas, KochAp, KochFrag (8), OrzJan (3), WyprPl (2), LatHar (4), KołakSzczęśl, RybGęśli, JanNKar, SarnStat (8), PowodPr (2), VotSzl (2), CzahTr (4), GosłCast (10), KlonFlis; prażno a. prazno ActReg; prożno : prozno GlabGad (1:2), MurzNT (3:1), BielKom (8:1), Leop (2:3), BibRadz (10:1), BielKron (21:4), BielSat (3:1), BudBib (11:1), BudNT (3:1), CzechRozm (4:10), ModrzBaz (7:11), SkarJedn (7:5), KochPs (1:22), SkarŻyw (14:7), KochTr (2:7), CzechEp (20:2), KochFr (17:1), BielSen (4:1), GrabowSet (1:7), WujNT (3:14), SkarKaz (17:2).
-ó- (134), -o- (25); -ó- Strum (2), KochJez, KochEpit, KochFr (18), KochMuza, KochPhaen, KochPam (3), KochPieś (9), KochSob (4), KochTarn, PudłFr (11), KochWr, ZawJeft, GórnTroas, KochAp, OrzJan (3), WyprPl (2), JanNKar, SarnStat (8); -o- OpecŻyw, OpecŻywPrzedm, OpecŻywSandR, OrzQuin, KochWz, KochProp; -ó- : -o- MurzNT (3:1), Mącz (22:8), BiałKat (1:1), KochPs (20:3), KochTr (2:7), KochFrag (7:1), GosłCast (9:1); końcowe o jasne; pra- z tekstu nie oznaczającego å.
Sł stp: prózno, Cn: prózno, Linde także XVII – XVIII w.
- 1. Pusto, bez niczego wewnątrz (2)
- 2. Nie mając a. nie dając nie; nic nie otrzymawszy; zwykle odpowiednik dzisiejszego „z pustymi rękami” (11)
- 3. Bezczynnie (28)
- 4. Niedobrze, marnie
(4)
- a. Groźnie, niebezpiecznie (3)
- 5. Niezgodnie z prawdą, fałszywie (4)
- 6. Wyraża ocenę sensowności i celowości: niepotrzebnie; daremnie, bezskutecznie; bezpodstawnie
(672)
- W przen (5)
- α. W funkcji przeczenia
(87)
- αα. W konstrukcji z „mieć”
(83)
- ααα. Nie powinien, nie musi; czasem w funkcji zaprzeczonego imp (75)
- βββ. Nie może (8)
- ββ. W konstrukcji z „chcieć”: nie powinien (2)
- αα. W konstrukcji z „mieć”
(83)
- a. W funkcji orzecznika (200)
- 7. Tak, że się zmarnowało, na stracenie, na marne (3)
»nie stać prozno« = być pełnym, napełnianym (1): W Browárze toki/ kędy ſłody mocżą/ áby nie ſtały prozno GostGosp 134.
»prożno ostawić, zostać« [szyk zmienny] (1:1): A gdiſz ten poſlaniecz nasz do was przyacziela naschego przydzie tedj wi przyacziel nasz baczili na ſzlvb y na przirzeczenie naſche ktore mami miedzi ſobą. y tego pyssania naschego abiſczie prozno nieoſtawyly. LibLeg 11/65v; RejWiz 85.
»prożno leżeć, siedzieć, stać, stojący« [szyk zmienny] (4:4:2:1): Gość [najadłszy się] żeby prozno nie śiedział/ A iż k temu wiele wiedział: Rozpráwiał ludzkie przygody BierEz P4; A gdy pothym wyſzedł [gospodarz] iákoby ku trzeciey godzinie/ vyrzał y drugye ná rynku prożno ſtoiące/ y rzekł do nich: Idźcye y wy do winnicze moiey RejPos 58v, 60; Niechcą nędze przyćierpieć/ brzuchá ſwego ſchudźić/ Prożno leżąc ná mieyſcu/ wolą ſwoy cżas zmudźić. BielSat G3 [idem BielSen]; HistLan ktv; StryjKron 567; BielSen 16; czemu wáſzá Kró:M. tego tyranná tu domá v śiebie ták prózno śiedząc/ czekáć maſz? OrzJan 105, 48; CzahTr [D]v; KlonWor 45.
»prozno wiek (a. dni, a. lata) swoj(e) trawić, trawiący« (3:1): OpecŻyw [34]v; BielKom G3; Azaż nielepiéy ſławy ſwéy popráwić/ Niż prózno śiedząc w ćieniu wiek ſwóy tráwić? KochFrag 17 [idem] 39.
»prożno leżeć« = popasać z wojskiem (1): Tegoż Roku Włádiſław Iágieło przećiw Turkom pięć tyſięcy iezdnych Polakow/ y Litwy z Ruſſakámi ná pomoc Ceſárzowi Sigmuntowi poſłał do Wołoch/ ále záś iáko przyſli ták wyili/ gdy Ceſarz w Czechách zábáwiony prożno leżał. StryjKron 557.
prozno z czym (żywotne) (1): Gdy ſobie kóń nogę złamie: ieſli łáſkáwy/ iż da z ſobą czynić/ łatwie ſye wylecży: ále ieſli płochy/ iuż mu ſkorę zéymi/ boć snim prozno SienLek 174.
prożno o kim, o czym (2): iżeś wtakiéi toni/ że ieſliby chciał tego ſpornie bronić/ coś tak długo ćwierdźił/ tedy śię wydáſz na mięśné iadki/ prożno będźie otobie/ prożno nawieki o twyi dobryi sławie MurzHist M4v.
Określa pleonastycznie czasownik lub zwrot zawierający semantyczny element ‘niepotrzebnie, bezsensownie’ (12): prozno Snadź z orzemy piaſek Choć nas wiele w pługu chodzi Przedſie ſie nic nieurodzi RejRozpr G; Abowiem nierozumnym ięzykiem do Ludu mowić/ nic innego nie ieſth/ iedno prozno ſłowá ná wiátr puſzczáć GroicPorz i2v; RejWiz 152v; Nie ſtráſz s przodku nie pukay/ nie pſuy prożno prochu Cicho ſobie pocżynay BielSat N3v; Bo oni co niepotrzebnie mowiąc cżás trawią/ więcey máią być pocżytáni zá Sophiſty prozno śię okázuiące [= popisujących się] [sophistae et ostentatores] niżli zá wymowce ModrzBaz 28v; Hálickiego Zamku potym dobywał [wojewoda wołoski]/ gdzie kilko ſzturmow prożno ſtráćiwſzy do Lwowá proſto ciągnął StryjKron 717; y dla mnie [ksiądz Powodowski] go [wcielenia, odwołując się do konsyliów] dowodźić chce [...]. Ale prożno rzeſzotem ſwym wodę cżyrpa: v mnie nic Konciliámi y oycámi ſtárymi nie ſpráwi. CzechEp 234, 220; CzechEpPOrz *3; NiemObr 142 [2 r.]; Nápominánia iuż ſię ſwego wſtydzę. Gdy prozno ná wiátr idźie moiá mowá/ Y płonne ſłowá KlonFlis D4.
W przeciwstawieniu: »prożno ... nieprożno« (2): WróbŻołt 88/48; To prożno Pan rzekł: Páś owce moie/ Páś bárány moie? Nie prożno. SkarJedn 77.
Połączenia: »a prozno« [jako równoważnik zdania] (2): PowodPr 46; náwet chceſzli im [obcym językom] co podobnégo vczynić, tworząc ſłowá nowé, ſubtelné, rzecz wyrażáiącé y właſné, albo ſie náprácuieſz á prózno, albo choć czego dóydźieſz, przedśię owo lepſzé. GosłCast 5.
»ale (a. lecz) prożno« [jako równoważnik zdania] (9): vśiłuie v Oycá przeiednáć gniew Dawidowi/ lecż prożno Leop 1.Reg 20 arg; BielKron 201v, 205v; SkarŻyw 121; więcey niż czterdzieśći tyſięcy Pogan od źimna zdechło/ y wiele ich potym náydowano/ ktorzy bijąc konie/ w brzuchy ich roſprote grzeiąc ſię ciepłą krwią ále prożno włázili. StryjKron 677, 782; WujNT 374; Iął śiec/ ále prożno/ ćiął go ták potężnie Zoch cżekanem/ że [...] KmitaSpit B4v; PudłDydo A4v.
»prozno i [= nawet]« [szyk 2:1] (1): trzy pary tylko ſtárzy náydowáli/ Którzy ſye doſkonále z ſobą miłowáli: Czwartéy w Polſcze y prózno Mikołáiu ſzukáſz PudłFr 64; czemu ták drogo? ośm złotych weźmićie. (–) Nie dam ich od dźieśiąci/ prózno y myślićie. WyprPl B2v, B2v.
»prożno czynić« = robić coś bezsensownego; aquam in mortario tundere, inaniter facere, laterem lavare, litus arare, operam ludere a. perdere Mącz (8): Littus arare, Próżno co czinić/ Wodę mierzić/ Wodę z morza przelewać niektorzi mowią. Mącz 16c, 13b, 167b, 185a, d, 264d; CzechEp 297 [2 r.].
»prożno się kusić, starać się, usiłować« = frustra operom sumere a. tentare Mącz; festinare inaniter Vulg; frustra conari Modrz (9:7:1): Snop ſuchych rozg kazał przynieść A kożdemu z nich podawał/ Aby on ſnop całkiem [= w całości] złamał. Ale gdy śię prozno kuśili/ Nie temu nie vcżynili BierEz 14; gdy temi ſpráwámi zli do chodzą ſſczeſſiwych czáſow náſwiećie tedy ia też ſobie podobno pomyſlę iż ſie prozno ſtáram/ ábych był ſercá czyſtego RejPs 106v, 194; LubPs Pv, S5 marg; RejWiz 71v; Mącz 432b, 448d; BudBib 4.Esdr 4/33[34]; ModrzBaz 8; KochPs 9; SkarŻyw 56, 393; Przeto ćię ſłucháć niechcę/ prozno vśiłuieſz. GrabowSet Bv, V3; CO raz Bóg przeyźrzał/ to iuż bydź muśi/ A o to człowiek/ prózno ſie kuśi KochFrag 52; KołakCath C4.
»prożno mowić, mowiący, pleść« = mówić bez sensu, paplać, plotkować; blaterare sermone, in pertusum dolium dicta ingerere Mącz; nugari, nugas agere, vana loqui; garrulus, inania loquens, inaniloquus, loquax Calep (5:1:1): y ty boday zdrów/ A ieſlić pilno zemną mow: Ale maſzli prozno mowić/ Lepieyći dáleko precż iść. BierEz B2v; [Maryja] nygdy ſyą nye ſzmyala prozno nyemouyla nygdy PatKaz III 122; RejJóz I3; Mącz 25d; RejPos 125; Inaniloquus – Prozno mowiący aledaco, pliotka. Calep 516b, 707a; [ErazmJęzyk D6].
»prożno pracować, robić« = sumere operom frustra Calag, Cn; ſrustra fatigari PolAnt; laborare a. tentare frustra, laborare in vanum Calag (7:2): A gdy z gárncá [pełnego juchy mucha] wyleſć chćiáłá/ Prozno długo prácowała: A iuż bliſka ſmierći byłá BierEz Lv, O2; OpecŻywPrzedm C4; WujJud 182v; BudNT Gal 4/11; Calag 500b; MOże kto ręką ſławy doſtáć w boiu/ Może wymową/ y rządem w pokoiu: Lecz ieſli żoná mężá nieozdobi/ Mąż próżno robi. KochPieś 42; GrabowSet I3; Páweł Ewángelią ſwą poddał pod rozſądek pierwſzych Apoſtołow/ áby ſnać prozno nie prácował. WujNT Gal 2 arg; [[Piotr z towarzyszami] bez Páná [...] nie niemogł vśiłną pracą ſwą wſkuráć/ prożno robił/ prożno śieći miotał/ dármo ſię cżućiem nocnym prácował GrzegŻarnPos 1597 330v (Linde)].
»prożno się pracować, trudzić się« = frustra laborare, saxum volvere Mącz; inaniter laborare PolAnt [szyk zmienny] (6:2): BierEz Fv; Gdy mu: tędy [!] cieſząc go: miłośierdźie pańſkié przekładali/ [...] on płaczliwié wołáł: Prożnośię pracuięcie [!] moj mili przyiáciele/ czegoſz śię iá dobrégo mám nadźiewać? MurzHist E4, T; Mysorum ultimus navigat aliud, W niwecz prácuye/ Próżno ſie trudźy. Mącz 240b, 370a, 378d; BudBib Ier 51/58; CiekPotr 70.
»prożno się spodziewać, sobie tuszyć« (1:1): y pocżekam ábyś ſię námyſlił [...]. (–) Prożno ſię tego ſpodziewaſz SkarŻyw 41; CzechEp 23.
»czas(y) (a. dni, a. dźień) prożno trawić (a. strawić), (s)tracić (a. utracać); czasowi prozno da(wa)ć upływać; czas się prożno trawi; [trawić się prozno]« = otium agere a. tenere, tempus consumere Mącz; temporis iacturam facere, tempus inutiliter perdere Modrz; dies in vanum exponere JanStat [szyk zmienny] (13:4;3;1): A iż Ich M panowie winowali posły, żeby się imi czas prożno trawił, zdało się im potrzebną omowkę tego uczynić Diar 64; áby káżdy mądry nie vtracał prożno cżáſu y dobr ſwoich/ thą nikczemną náuką Alchimią/ by ſie potym nie sſtał krolem Midáſem. BielKron 26v; iż ſie mu [Tytusowi] tráfiło iednego dniá nic nie dáć żadnemu ſłudze/ nárzekał mowiąc: ſtrawiłem dzyeń prożno żem żadnego nie pocieſzył. BielKron 147v; Mącz 258d, 366a; GórnDworz S3, Aa3; Ale rzeczy iáſnych dowodźić z piſmá nic inſzego nie ieſt/ iedno czás prózno trawić. BiałKat 96; Nie moẃże y ten prożno ná ſwoim wárſtácie/ Piſząc tę Hiſtorią cżáſy ſwoie trawił HistLan F5; ModrzBaz 90, 138v; SkarJedn 233; StryjKron A3v [2 r.]; OrzJan 129; SarnStat 956; WujNT 719; SkarKaz 580b; Więc miałemli cżáſowi prozno dáć vpływáć/ Wolałem te wierſzyki ták po ſłowku zrywáć. CzahTr C4v, A3v, [D]v; [yſeby v.m. roſkazaly tym tho dluznykom aby tey rzeczy nyeprzedluzaly yſeby ſya ten to poſel nyetravyl proſno yeſdacz tam ZapWpolActCon 1531 122/3].
bibl. »prożno uwierzyć« [o wierze płytkiej, powierzchownej] = frustra credere Vulg, PolAnt (5): Leop 1.Cor 15/2; BibRadz 1.Cor 15/2; WujJud 28v; BudNT 1.Cor 15/2; Oznáymuię wam/ bráćia/ Ewángelią ktoram [!] wam opowiedźiał/ ktorąśćie też przyięli/ y w ktorey ſtoićie/ przez ktorą też zbáwienia doſtępuiećie: ieſli pámiętaćie iákim obyczáiem przepowiedałem wam/ chybábyśćie prozno vwierzyli. WujNT 1.Cor 15/2.
»prożno pieniądze (wy)dać« (2): BierEz B2v; Dwoiá tedy ſzkodá [...] Litwę biedną w ten czás podkáłá/ pirwſza od Kniáziá Iwáná Moſkiewſkiego/ druga iż pieniądze prożno wydáli ná Zołnierze StryjKron 682.
»bez przyczyny albo prożno« (1): Tákowiż mędrkowie do onych słow pána Ieſuſowych. Ktoby ſię gniewał na brátá ſwego [Matth 5/22]/ przydáli/ w Greckie kśięgi/ bez przycżyny albo prożno BudNT przedm b7.
»prożno i nie k rzeczy« (1): niech iedno y nawiętſzy proſtak weyźrzy w text/ á rzecży ſię o ktorą idźie przypátrzy: pozna iż extra oleas X⟨iądz⟩ K⟨anonik⟩ ſwoim wćieleniem wylata y prożno ie y nie k rzecży tu wtrąca. CzechEp 169.
»wniwecz, (a) prożno« [szyk 3:1] (4): Mortuo verba facere, Nád vmárłym ſpiewáć/ w niwecz á próżno co poczynać. Mącz 484c, 167b, 240b, 469a.
W funkcji równoważnika zdania; z dopełnieniem w G (1): Maſz [synu i córko] odemnie od oycá dobre wychowánie/ Bez kłopotu trudnośći dobrá znábywánie: Wſzytko to wam dawam w moc iedno ſzcżęſcia prożno BielKron C4.
Ze zdaniem podmiotowym (1): Bo tákież ná on cżás iáko y my dziś ſnadź żydowie cżynili/ iż [...] ſzukáli rozlicżnych pomocy/ cżymby záwięzáć tę srogą ránę. Ano było prożno/ iáko y nam dziś/ ábychmy mieli iákiey inſzey nádzyeie ſzukáć/ iedno [...] RejPos 154.
W przeciwstawieniu: »prozno ma ... mogłby« (1): Kto wśi vtraca/ ordináryą prozno má poſtánowić: wſzákoż gdyby wiedźiał koniec śmierći mogłby GostGosp 154.
Ze zdaniem podmiotowym (2): [wmawiali Hiobowi] iż ſię ná tym bárzo mylił mnimáiąc żeby mu Bog był miłośćiwym/ á przetoż prożno żeby dáley miał vfáć Pánu. BibRadz 1273v; [Józef] Vpominał żáłoſnie/ by tego przeſtáłá Wyćięgáć/ czego doſtáć prózno áby miáłá. GosłCast 60.
W połączeniu z podmiotem w inf [w tym: komu (7)] (132): Wąż [...] Ku kmiećiowi táko mowił: Proznoć śię o zgodę głobić/ Miedzy námá nie może być. BierEz L3, L, Pv; ForCnR B; March3 V7; RejRozpr E; Iuż ći prozno mędrować iedno czo przypadło Wſzytci ćirpieć muſiemy RejJóz N3v, A8v, F2v, P2v; RejKup Fv, n4, Aav, bb7v, ee5v; Bo prozno statuta stawić, kiedy egzekucyjej mieć nie będą DiarDop 109; BielKom A, D4v [2 r.], G2; LubPs X2; prożno dobre gánić/ A co też źle/ to też więc trudno bywa chwalić. RejWiz 67, 79v, 141; BibRadz I 313d marg; vćiekáć mu było prozno muſiał ſie bronić choćia nie rowno. BielKron 406v, 211, 321; V Boga ſcżęſcie wręku/ prozno dufać zbroi KochSat C2; Aleć prozuo [!] nam inéy drogi nád tę ſzukáć/ którą nam podał dobry Miſtrz ARIſtoteles OrzQuin H4; Prot Bv, B3v; To thu iuż trudno prawdzye Páńſkiey gębę zátkáć/ bo thá ieſt wielkim głoſem ná ſwiát wywołána/ [...] prożno iuż od niey ogniem álbo miecżem odgráżáć RejAp 147v; GórnDworz N8; RejPos 30 marg, 121, 167v, 238v; [myślą] Iákby oycá y mátkę mogli s ſwiátá zgłádzić/ Iedno iż o tym prożno przećiw práwu rádzić. HistLan B2v, E2, E2v; RejZwierc 39, 71, 103v, 145; BielSpr 31v; BudBib Mal 3/14; MycPrz I B3v; Ale że v nas nie máſz takich robotników/ co by téy robocie wyrozumieli/ tedy o tym próżno co piſáć. Strum F4; WierKróc B2v; CzechRozm 228, *2v; PaprPan C3, D; ModrzBaz 143v; SkarJedn 37; Zá cżáſu/ pánowie/ Vmykáć rogow trzebá: bo won cżás iuż prozno Miotáć ſię/ kiedy iárzmo ná ſzyię założą. KochOdpr Cv; KochPs 57; SkarŻyw 140, 290; gdy raz duſzá ćiáłá Odbieży/ prozno czekáć/ by ſye wróćić miáłá. KochTr 24, 3; MWilkHist Dv; zá czym Niemcy rożno/ Pierzchnęli widząc iż iuſz opieráć ſię prożno. StryjKron 642; CzechEp *3v, 127 [2 r.]; Abowiem prożno to táiemnicą zwáć/ co káżdemu/ y nayproſtſzemu wiádomo ieſt. NiemObr 85, 51, 120; PRóżno mnie do dźiewiąći lat ſwé fráſzki chowáć/ [...] Bo tu moią pilnoſćią iuż nic nieprzybędźie KochFr 73, 39 [2 r.], 68; KochSz A3, C3v; WisznTr 22; BielSjem 7; KochPieś 9, 26, 44; PudłFr 33, 44; Sigmund brat ijch trzecij/ prozno wam tego wiele zalećać/ wſzak to wiecie zeto nie Krol ale Ocziec bel prawie temu Panſtwu PaprUp C4, K3v; ActReg 6, 61, 105, 171; GostGosp 76; GórnTroas 61; GrabowSet N; A ono było lepiéy ſercá pytáć: Któré gdy niechce/ ſłów ſie prózno chwytáć. KochFrag 24; WujNT 108 marg; SarnStat 54, 163 [2 r.], 190, 898, 918; V heretykow też prożno znaiomośći o Bogu prawdźiwym ſzukáć. SkarKaz 275b, 156a, 638b; GosłCast 36, 62. Cf W powtórzeniu intensyfikującym; Przysłowia; »prożno i«; Frazy.
Ze zdaniem podmiotowym (1): Iż prożno moy miły Pánie ábych ia tobie ofiárował woły y bárány/ y rozlicżne dáry/ iuż tego nie prziymieſz. RejAp 8v.
W powtórzeniu intensyfikującym (1): Prożnoć nędzniku prożno inędy biegáć/ álbo inſzey rády nábywáć/ nielza iedno muśiſz s tymi nędznemi grzeſzniki á s tymi iáwnogrzeſzniki ćiſnąć ſie zá thym Pánem ſwoim RejPos 167v.
Otoćiem śię prozno ſtáráć/ Cżego komu Bog niechćiał dáć. BierEz O3; Prozno ſie kuśić/ cżym nie dano być. BierEz Pv.
Prozno ieſt pſá ſtárego ná powrozie więzáć March3 V7v.
Połączenia: »ale (a. lecz) prożno« (6): Poydę za mye gdzye okryyą ták wyelkye cyemnośći/ Ale prożno bo iuż y noc nádemną w iáſnośći. LubPs ee; BielKron 146; RejPos 197, 262v; Rádźibyſmy lecż prożno/ iuż nas w głowę tłuką. PaprPan [Hh5]v; Po tegodniu Nagot ználazł list wiecznośći: ále prózno, bo nie wczás. SarnStat 1286.
»prożno (...) i [= nawet]« [zawsze: cum inf] [szyk 5:3] (8): CzechRozm 119v; ModrzBaz 138; MWilkHist I3; KochPam 86; KochPieś 16; PudłFr 5; iż ieſli około młodych ludźi wychowánia porżądek táki nie będźie/ iżby w nich były dobre obyczáie/ tędy prożno y práwá ſtánowić GórnRozm F3; PaprUp G3v.
»prożno mówić, gadać« (7:2): Panie prożno o tym mowić to ieſt nie podobna Aby ſie ten gdy wroćić miał RejJóz O7, O6v; RejWiz 124; Snádź o niey ſłábo dźierżyſz (prożno o tym gadáć) Prot C; O iego pośćiech/ modlitwách vſtáwicżnych/ y nie ſpániu y prácey prożno mowić: poniewaſz ty rzecży y innym ſpolne ſą SkarŻyw 35, 29; Bá y prozno o tym gádáć Iżby ſię wam miał [Chrystus] vkázáć. MWilkHist I3; GórnRozm L3; ActReg 157.
»prożno myślić« (6): RejPos 261v; CzechRozm 119v; Y prózno myślić o tym/ Co známi będźie potym KochPieś 16; A nam co o niéy [śmierci] trzymáć nędznikóm potrzeba? To/ że y prózno myślić: ták ſye mocą brónić PudłFr 5; GórnRozm D; ActReg 15.
»prożno przeć się, taić« = taka jest prawda (2): Chámeleon w Egipćie ieſt dźiwna Beſtya/ Ktorey byłem podobny (prożno táić) y ia. Prot Bv; PRóżno przéć/ vpiłem ſię KochFr 121.
»prożno (jest) się spodziewać (a. mieć nadzieję, a. nadziewać się), tuszyć sobie« = spes mentita est PolAnt; neque sperandum est Modrz [szyk zmienny] (11:4): RejJóz K2v; Czo daliey to wieczey mdleię Prozno wzdrowiu mieć nadzieię. RejKup h7, h7, bb2, ee7; LubPs Y6v [2 r.]; RejWiz 50; BibRadz Iob 40/28; prożno ſie żyznego roku ſpodzyewáć/ ieſli zboża chwaſty záraſtáią RejPosWstaw [413]v; A prozno ſię też tego ſpodźiewáć/ áby z rzecży źle zácżętey co dobrego vrość miáło. ModrzBaz 44v; KochPs 81, 111; KochWr 40; ZawJeft 28.
»prożno, (i) pozno« [szyk 1:1] (2): RejKup Aav; Drudzy [...] nye wyedząc yáko máyą co cżynić/ cżęſto mylą/ dla tego iż wſſytkyego w pámięć włożyć nye mogą/ s cżego byádáyą y lámentuyą/ że ſie kyedy nye vcżyli/ cżego wżdam wthen cżás rádziby nábyli/ ale yuż pozno y prozno. GliczKsiąż I4.
Ze zdaniem podmiotowym (1): Lecż ia niemogąc wytrwáć/ wolałám dobieżeć/ Do Práktykarzá prawdy/ iſtney ſie dowiedźieć. [...] (–) BOday zdrow był Praktykarz/ z tey roſkoſzney pracy/ Prożno iż iuż ieſt godźien oſobliwey płacy. PaxLiz C3v.
Synonimy: 1. pusto; 2. niedobrze, marnie, źle; 5. błędnie, fałszywie, nieprawdziwie, omylnie; 6. daremnie, darmo, marnie, niepotrzebnie, niepożytecznie, nikczemnie, zbytnie; a.ββ. trudno.
ZCh, AN