[zaloguj się]
[pdf]

POBOJ (6) sb m

Pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w po-); prawdopodobnie -bój, -boj- (tak w boj).

Fleksja
sg pl
N pobój poboje
G poboju
A poboje
L poboju

sg N pobój (2). ◊ G poboju (1). ◊ L poboju (2). ◊ pl N poboje (1). ◊ [A poboje.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.

1. Miejsce, gdzie stoczono bitwę, pobojowisko (2): A to co zá koń Ták wielki ná poboiu ſam ieden ſtoi? KochOdpr D2; CzahTr B4v.
2. Bitwa (3): yakoſch na them poboyv pyerwſhego yvana Kyczeru ſſamego poſla zbytho LibLeg 11/156v; BielKron 345; Niderlag eines Volks. Poraſzká. Poboy. Caedes. Calag 366b; [Volck Rrrv; Inſzych Kniáziow czterdzieśći w poboiu poymano StryjKron 583; Na którem poboju było się nam dostało koni 560 MemorPretw 348].
3. [Masowa śmierć, rzeź [czyj]: Vboſtwo/ ktore ſobie rády niedawáło/ Więcey ſnadź/ od ćiężkiego głodu vmieráło. Tegoś niedocżekáłá/ áni Oczy twoie Záłowáły: pátrzący ná ludzkie poboie. KmitaTreny C4.]
*** Dubium (1): Tristega [...] Tristegum id est camerae a tris et tectum Bicameratae vel tricameratae ut fuerunt in archa noe poboy BartBydg 163.

Synonimy: 2. bitwa, boj, potkanie, walka; 3. rzeź.

Cf POBOISKO, POBOISZCZE, [POBOJE], [POBOJOWISKO]

MMk, RS