[zaloguj się]

POCHOPION (1) part praet pass pf

pochopion (1), [pochopiony].

Teksty nie oznaczają ó; pierwsze i drugie o prawdopodobnie jasne (tak w pochop-).

Fleksja
sg
mNpochopi(o)n
pl
N subst pochopi(o)n(e)

sg m N pochopi(o)n.[pl N subst pochopi(o)n(e).]

stp, Cn, Linde brak.

1. Pochwycony, porwany [czym]: á ták prętko [rzeka] bieży/ iż gdiby kto wſzedł w nię/ nátychmiaſtby prętkoſcią iey był pochopion [fuerit velocitate fluvii rapiatur; thedy rychlem plynye nym bandzye zachwyczo [!] HistAl 1510 90] HistAl Fv.
2. [Pojęty, zrozumiany:
Wyrażenie: »rozumem pochopiony«: ipsius a creatura mundi. per ea que facta sunt intellecta conspiciuntur. {przeto czo ieſt vczoniono od ſtvorzenya ſzviata/ (Mogą/ bycz rozvmem pochopione)} Glosy II nr 84/6.]

Synonimy: 1. pochwycony, porwany; 2. pojęty, poznany, zrozumiany.

Cf POCHOPIĆ

MP