« Poprzednie hasło: POCHYTAWAĆ | Następne hasło: POCIASOWAĆ » |
POCIASK (5) sb m
o jasne, a pochylone.
Fleksja
sg | |
---|---|
N | pociåsk |
I | pociåski(e)m |
sg N pociåsk (5). ◊ [I pociåski(e)m.]
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.
Narzędzie do wygarniania węgla i popiołu z pieca; pogrzebacz; rutabulum BartBydg, Mącz, Cn; carbotrax, tractula, vertibulum BartBydg; hama Mącz (5): Carbotrax, pocyask, tractula grzebło BartBydg 23; Rutabulum, instrumentum dictum a proruendo igne, ut panes coquantur, crukva, pocyaszk BartBydg 134b, 168b; Hama, Pociask którym ogniá przygrzebáyą. Mącz 153a, 362c.
[Zwroty: »dać pociaskiem«: Muſyał [kupiec] pierzchnąć ná zad záſyę/ Gdy mu ocży ſuto pyaſkyem/ Zá ſſyę dano poćyaſkyem. TragŻebr A3v.
»wygrzebać pociaskiem«: Wpiecu ieſt wiele popiołu/ kaſſćie wygrzebąć poćiaſkiem. Im ofen iſt vil aſche/ laſz heraus thun mit eyner krcken. Wokabul 1539 O3v.]
Synonimy: grzebło, kociuga, kosior, krukwa, ożog, pogrzebacz, pogrzebaczka, pomiotło, przygrzebacz, przygrzebadło.
EW, AL