[zaloguj się]
[pdf]

POGRZEBACZ (2) sb m

Fleksja

N sg pogrzebacz (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

1. Przyrząd do rozgarniania węgla (1): Batillum, thuribulum, pula, ozeg, vel instrumentum, quo colliguntur carbones, pogrzebacz BartBydg 18.
2. Człowiek zajmujący się chowaniem zmarłych, grabarz (1):
Wyrażenie: »umarłych pogrzebacz« (1): Vespillo – Vmarłich pogrzebacz. Calep 1117b.

Synonimy: 1. kociuga, kosior, ożog, pociask, pomiotło, przygrzebacz, przygrzebadło; 2. grabarz, grubarz.

Cf POGRZEBACZKA, POGRZEBAJĄCY, POGRZEBCA

JDok