[zaloguj się]
[pdf]

POCZCIĆ (16) vb pf

poczcić (14), poćcić (1), potczcić [zapis: pod-] (1), [potcić, potczyć]; poćcić Calag; potczcić SkarJedn.

o jasne.

Fleksja
inf poczcić
praet
sg pl
2 m poczciłeś m pers
3 m poczcił m pers poczcili
f poczciła m an
imperativus
pl
2 poczcicie
conditionalis
sg pl
2 f byś poczciła m an
3 m by poczcił m pers by poczcili
f by poczciła m an

inf poczcić (5). ◊ fut 3 sg poczci (1). ◊ 3 pl poczczą (1). ◊ praet 2 sg m poczciłeś (1). ◊ 3 sg m poczcił (1). f poczciła (1). ◊ 3 pl m pers poczcili (2). ◊ imp 2 pl poczcicie (1). ◊ con 2 sg f byś poczciła (1). ◊ 3 sg m by poczcił (1). [f by poczciła.] ◊ 3 pl m pers by poczcili (1).

Sł stp: poczcić, poćcić, potcić, Cn: poczcić, Linde XVII w.: poczcić, poćcić.

Okazać cześć, uhonorować; honestare Modrz, Cn; prosequi Mącz; ferre primas Calag; honorare Cn [w tym: kogo (14), co (1) (Przen)] (16): Pcżołá gdy miod vdziáłáłá/ Bogu go ofiárowáłá. Bog był wdzięcżen iż go pocżćiłá BierEz L, D2v; Dom ſzynkowny gdzie drudzy pili [ksiądz] idąc mijał. A iż go nie pocżćili/ gniewno mu to było RejFig Ee3v, Ee3v; Calag 551a; [Dayćie ſie poczćić páni młodá/ á ráczćie przepić/ wypić/ ten kubek winá. Laht euch ſchencken/ iunghe fraw/ vnd wolt auſztrincken/ den becher wein. Wokabul 1539 E3v].

poczcić czym, [kim (= jaką godnością)] (9): Ieden z vcżniow tym go [Ksanta] pocżćił/ Ná obiadgo ochotnie prośił. BierEz C3; GórnDworz I8, K8v; ModrzBaz 44; SkarJedn 116; OLbrychćie/ [...] niémam nie godnégo/ Czymbych ćię poczćić miał Páná ſwoiégo PudłFr 14; RybGęśli D3; [gdy ſtolicá Biſkupſtwá Alexándryiſkiego bez páſterzá zoſtáłá: Heráklius Ceſarz tym go doſtoieńſtwem potcżył SkarŻyw 93; kogo wielkim księdzem potczyć, traktowali. StryjPocząt 422; BzowRóż 45]. Cf Zwrot.

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Cżáſem pocżcżą Burmiſtrzá/ iż pług iego przodkiemWyieżdża na Páńſzcżyznę KlonWor 15; [Hetman Rzymſki tyśiąc Kámerinow [...] pocżćił tym/ áby teyże wolnośći vżywáli/ ktorey y Rzymiánie. PlutBBud O3v].

Zwrot: »poczcić darem, upominkiem« = prosequi donis Mącz (1:1): Mącz 386a; ániś [pieniaczu] ich [prawomędrców] miał W powadze, nie poczćiłeś ich vpominkámi CiekPotr 65; [PlutBBud K3].
[Szereg: »poczcić i uważyć«: aczkolwiek nas PanBog [...] nad innymi ludźmi stanem, przełożeństwem i dostojeństwem poczciłi uważeł, przedsie [...] TestZygmAug 2.]
Przen [czym] (1):
Zwrot: »poczcić darem« [szyk zmienny] (1): [Dydona do swego ludu:] Smierć mą/ iednym tym dárem/ proſzę was pocżćicie/ [...] Aby nigdy ten narod iego [= Eneasza] narodowi/ Chętliw nie był PudłDydo [B5]v; [Czáſſem mię Bachus potćił nam ſłuſznymi dáry StryjKron XX4v].

Synonimy: pochwalić, uszanować, uważyć, uwielbić.

Formacje współrdzenne cf 1. CZCIĆ.

Cf POCZCZONY

AW, ZCh