[zaloguj się]
[pdf]

PODKADZIĆ (2) vb pf

o oraz a prawdopodobnie jasne (tak w pod- oraz kadzić).

Fleksja
imperativus
sg
2 podkådź

imp 2 sg podkådź (1). ◊ part praet act podkadziwszy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XIX w.

Owiać, podburzyć wonnym dymem odurzającym lub odkażającym [kogo, co] (2): á iżby na ſlończu były ſuſzony [koszule ludzi krostawych]/ albo w ſwietniczy/ á podkadziwſzy ie: oblecz ſie. FalZioł V 65; Weźmi Mirry czyſtey/ náśieniá z łáktuki/ białego máku/ [...] ſtłucz kożde oſobno/ á roſpuść żołćią [...]/ vczyńże gáłużki iáko źiárná grochowe/ á podkadź kogo chceſz áby ſpał SienLek 56v.

Synonimy: okopcić, okurzyć, podkurzyć.

Formacje współrdzenne cf KADZIĆ.

Cf PODKADZENIE

JB, AL