[zaloguj się]
[pdf]

PODLEGANIE (3) sb n

o prawdopodobnie jasne, pierwsze e prawdopodobnie pochylone (tak w podlegać); a jasne.

Fleksja
sg
N podlégani(e)
G podléganiå
I podléganim

sg N podlégani(e) (1). ◊ G podléganiå (1). ◊ I podléganim (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Uznawanie czyjegoś zwierzchnictwa nad sobą, podporządkowanie (3): Nierowność porządkiem ſię y podlegánim głádzi. SkarKaz 676a marg.

podleganie komu (1): Bez tych trzech rzeczy nigdy zgody y iedney oyczyzny mieć nie możećie. Bez nierównośći/ bez podlegánia ieden drugiemu/ bez iednego wodzá y ſprawce. SkarKazSej 676a.

Przen [czego pod czym] (1):
Szereg: »podleganie i posłuszeństwo« (1): Iednák w tey nierównośći członkow przedſię ieſt zgodá: bo ieſt vſługowánie ſpolne/ y iednego członká pod drugim podlegánie/ y poſłuſzeńſtwo SkarKazSej 676a.

Synonimy: poddanie, poddaność, poddaństwo, posłuszeństwo.

Cf PODLEGAĆ, PODLEGŁOŚĆ

KW, AL