[zaloguj się]
[pdf]

PODNIECIĆ (5) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w pod-); e prawdopodobnie pochylone (tak w niecić).

Fleksja
inf podniécić
praet
sg pl
3 m podniécił m pers podniécili
n subst podniéciły
imperativus
sg
2 podni(e)ć
conditionalis
sg
3 m by podniécił

inf podniécić (1). ◊ praet [3 sg m podniécił. ◊ 3 pl m pers podniécili.] subst podniéciły (1). ◊ imp 2 sg podni(e)ć (1). ◊ con 3 sg m by podniécił (1). ◊ part praet act podniéciwszy (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII w.

Podpalić, podtrzymać ogień; subicere ignem Vulg (5): [A ták Chrześćiánie dobrzy chcąc doświádcżyć/ ieśli ſię iego wiáry ogień imie/ w łożyligo ná ſtos drew y podniećili ŁaszczOkulary G2.]

podniecić co (4): I połamie ſkrzydełká iey [synogarlicy]/ á nie będzie rąbał/ áni żelázem przećinał/ y zápali ná ołtarzu podniećiwſſy drwá [lignis igne supposito]. Leop Lev 1/17, Lev 1/12; kápłani Báálimowi/ wzywáli bogá ſwego od ráná áż do południá/ áby oſiárę podnięćił [!] BielKron 84v. Cf Zwrot.

Zwrot: »ogień, [ognia] podniecić« (1): Bydlo zkupuy/ ogień ku alchimijey: podniec ieſtli chczeſz: dobri cżas FalZioł V 52v; [Náleyże záś octu/ á ogniá podnieć/ niech ſie záś wyſchnąwſzy roſpali. SienHerb 601a; WujBib 248b].
Przen: Wzburzyć [co czym] (1): Ktore [okręty z odpływającymi dziećmi] kiedy ſie brzegow ſwych puśćiły/ Wnętrznośći w oycu żalem podniećiły. GrochKal 9.

Synonimy: podpalić, rozpalić, zapalić.

Formacje współrdzenne cf NIECIĆ.

Cf [PODNIECENIE], [PODNIECONY]

MŚ, SBu