« Poprzednie hasło: PODPRAWIENIE | Następne hasło: [PODPROBOSZCZE] » |
PODPRAWIONY (3) part praet pass pf
Oba o oraz a jasne.
Fleksja
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | podprawiony | f | N | podprawionå |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | podprawion(e) |
sg [m N podprawiony.] ◊ f N podprawionå (2). ◊ pl N subst podprawion(e) (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. podprawić.
Znaczenia
- Podłożony, umocowany pod czymś; pod który coś podłożono
(3)
- Przen (1)
- a. Podparty (1)
- b. [Podbity, podszyty]
Podłożony, umocowany pod czymś; pod który coś podłożono (3):
podprawiony pod co (1): Bo więc y miedź gdy będzye pięknie pozłocona/ Albo folgá pod proſty Kryſztáł podpráwiona. Iuż káżda rzecż zacnieyſza ozdobiona bywa RejWiz 8.
Przen [czym] (1): Bo choć będzye krzywy nos oſzemłána brodá/ By też y ku wilkowi podobna vrodá. A folgá przedſię będzye podpráwiona cnotą/ Może to beſpiecżnie zwáć Wenecką robotą. RejWiz 4.
a. Podparty (1): Uniiugae vineae, Winnice o yednym rámieniu albo po yedney ſtronie tylko podpráwione. Mącz 503c.
b. [Podbity, podszyty [czym]: letnik kitajczany [...], suknem zielonem podprawiony InwMieszcz 1583 nr 243.]
Synonimy: podłożony; a. podparty; b. podbity, podfutrowany, podszyty.
Cf PODPRAWIĆ
SBu, MŚ