[zaloguj się]
[pdf]

POGODZONY (4) part praet pass pf

pogodzony (3), pogodzon (1).

Teksty nie oznaczają ó; pierwsze i drugie o prawdopodobnie jasne (tak w pogodzić).

Fleksja
sg
nNpogodzono
pl
N m pers pogodzeni
subst pogodzon(e)

sg n N (praed) pogodzono (1). ◊ pl N m pers pogodzeni (1). subst pogodzon(e) (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Który pojednał się z kimś (1): Aby oná śćiáná ktorą przegrodzeni byli żydowie od pogan y wſzyſtká nieprzyiaźń ktora miedzy nimi byłá koniec ſwoy wźięłá: A iżby oni byli w iednego nowego cżłowieká ſtworzeni/ y pogodzeni. CzechRozm 95v.
2. Uzgodniony, z którego usunięto sprzeczności (3): Dla ktorych ſłow y wykłádu Auguſtynowego y Theofiláktowego/ dźiwnie ſię kręći/ chcąc ſię z tąd wywikłać/ żeby y to y ono pogodźił. Co żadną miárą pogodzono być nie może. CzechEp 175.
Fraza: »niezgody pogodzone mogą być« (1): Abowiem ieſli ſie ktore w ſłowách zdádzą być niezgody/ w nowym náſzym przymierzu/ tedy ich dáleko więcey pokázáć ſie może/ á ieſzcże trudnieyſzych w ſtárym. Ale iáko niezgody ſtárego Teſtámentu właſnym wyrozumienim piſmá ś. pogodzone y porownáne mogą być. CzechRozm 146v.
Szereg: »pogodzony i porownany« (2): ále wżdy y te [księgi Starego Testamentu] nie ſą tákowe áby też pogodzone y porownáne nie miáły być/ iáko y w nowym Teſtámenćie CzechRozm 148, 146v.

Synonimy: 1. pojednan; 2. porownany.

Cf POGODZIĆ

MP